Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zamykam oczy


Arsis

Rekomendowane odpowiedzi

… przenikam ściany opuszczonych pokoi… ― przekraczam granice czasu…

Gdzieś tu i tam, milknące echo przeżytych chwil, ginącego głosu…

 

Zamykam oczy i widzę burzę twoich włosów omiatających moją twarz…

i widzę wciąż…

 

Przetacza się u moich stóp lśniący nurt szemrzącej rzeki…

Ryby opadają w głębiny srebrzystą płetwą…

 

Jesteś tu,

blisko…

… daleko…

 

Oddzielona ode mnie tysiącami minionych dni…

 

Widzę ciebie w powiewającym szalu,

z rękami w kieszeniach jesiennego płaszcza…

 

Opierasz się o balustradę mostu,

spoglądając w refleksy fal,

które pełgają po bladości twojej twarzy…

 

… poprawiasz kapelusz, stawiasz wysoko kołnierz…

 

Chciałbym cię móc przytulić

i powiedzieć, że jestem,

lecz moje słowa są dla ciebie za ciche…

… przerasta je bowiem gwar przechodzących ludzi, śmiechy rozbawionych dzieci…

 

Przejmujący

krzyk

― kołujących mew…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-10-11)

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija wojowniczką, powiadasz? zatem masz coś wojowniczego,  czy celne i trafne?... niemniej jednak drapieżne (choć tutaj zamiast smoka występuje wąż-kusiciel)... na pierwszy rzut ucha wyda ci się bardzo metalowe, ale to wirtuozeria... taki odmienny mój wizerunek... doktor  jekyll i mister hyde?

 

 

 

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...