Pamiec

[Klaudia Gasztold]

Odwiedzając kiedyś tłoczny brzeg
Zauważyłam że nie jestem sama
Sylwetki dwoje osób odbijały się nastrojowo

W błękitnym wpadający w lekki granat lustrze rzeki 

Oboje przytuleni rozkoszowali się narastającą chwilą
Jakby to była ich ostatnia wspólna sekunda 

Nie wiedząc czemu 
Następnej nocy towarzyszył mi tylko księżyc 

Tak samo jak w tedy 
Oboje obejmowaliśmy tchnienia wiatru

Teraz każdy z nas przychodzi z osobna
Aby rozmawiać z wiecznie niemymi gwiazdami

 

Klaudia Gasztold

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podoba mi się owa rozmowa - 

                                                                      Pozdr.

[_M_arianna_]

@Klaudia Gasztold

 

Wiersz nie jest dedykowany,

więc dodaję słów kilka; klimatyczny, nastrojowy, o rozmijaniu się, ale jakieś wspólne, miłe i i sekretne chwile dodały do życia uroku (?)

 

Edytowane 12 Października 2021 przez _Marianna_ (wyświetl historię edycji)

[Klaudia Gasztold]

@Waldemar_Talar_Talardziekuje, pozdrawiam serdecznie