monodram

[GrumpyElf]

 

pamięć ubóstwia 

pić szampana

 

raz po raz

stąpa

po cienkim lodzie

 

nie ma problemów

są tylko warunki  

sezonowe

 

jesień - mistrzyni

wystawia na pokaz

 

sztukę odpuszczania 

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - super  - 

                                           Pozdr. usmiechem.

[Rafał Hille]

ten tekst ma dobry i solidny kręgosłup, ja bym jednak, jeżeli coś można podpowiedzieć, naciągnął niego trochę skóry i mięsa, poprawił makijaż i ubrał

[iwonaroma]

Tak, te trzy ostatnie wersy mogłyby być odrębną miniaturką :)

 

 

[Marianne_]

@GrumpyElf

 

Pamięć w szampańskim nastroju...

 

jesień mistrzyni

reprezentuje sztukę

zrzucania liści

 

 

Edytowane 25 Września 2021 przez Marianna_ (wyświetl historię edycji)

[GrumpyElf]

@Marianna_ Ładnie :) U mnie pamięć ubóstwia w myśl powiedzenia "kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana". Pozdrawiam i dziękuję. 

@Gosława Udało się nie zaprosić podatków do skojarzeń Czytelnika - ufff ;) Pozdrawiam Cię Reniu. 

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję , że mnie czytasz, Waldemarze :) Pozdrawiam 

@Rafał Hille Cześć Rafał :) Ten tekst pisało mi się inaczej niż większość, bo tym razem nic nie cięłam, powstał od razu taki skromny w słowa. Makijażu to może bym dla niego nie chciała, nawet niekoniecznie ubrań, ale jeśli brakuje mu mięsa i skóry, to muszę solidnie przemyśleć Twoją uwagę. Napiszesz coś więcej? 

@iwonaroma Dopiero teraz to widzę, rzeczywiście te słowa mogą żyć osobno. Parapozdrawiam, Iwonko ;) 

[GrumpyElf]

@Gosława Błagam, Reniu, nie przepraszaj! Razem się śmiałyśmy! Bo klapsa dam. 

[corival]

@GrumpyElf Świetnie zauważone i ujęte w słowa. Tak sobie myślę, że nie warto nic dodawać. Zniszczy to całą konstrukcję... mniej będzie do myślenia.

A szkoda. Pozdrawiam :)

[GrumpyElf]

@corival Zbieram dalej głosy czy słowa się bronią, czy też nie. Dzięki, że mnie czytasz, Cori :) Pozdrawiam.

@Michał_78 Myślę, że to wspaniały obrót spraw dla Ciebie, Michaś. Dziękuję :) 

[tetu]

Nie zgodzę się z Rafałem. Moim zdaniem skóry tu nie brakuje, a naciągnięta nie zawsze znaczy wygładzona. Może zwisać i będzie brzydko;) I myślę, że tak mogłoby się stać. Skończyłoby się naciągniętym tekstem, a autorce zapewne zależało na minimalizmie. Co do mięsa nie zawsze musi być. 

Bardzo podobują mi się warunki sezonowe, sprytnie:) No i ta dwuznaczna jak dla mnie jesień. Całość dojrzała, bardzo na tak. Pozdrawiam. 

[violetta]

po prostu trzeba żyć tu i teraz, ja trochę odpuściłam ze studiami, skończyłam pierwszy eta i wystarczy mi, chyba poezja jest lepsza, podróż na Seszele za te pieniądze i nerwy lepsze:) nie wiem czy to jest kwestia odpuszczania czy kalkulacji?

[GrumpyElf]

@valeria Wydaje mi się, że sama kalkulacja to za mało, aby zrobić taki zwrot w swoich poczynaniach. Raczej intuicja Cię wiedzie do tego co jest Ci bardziej aktualnie potrzebne? :) Pozdrawiam. 

@tetu Dzięki serdeczne za akceptację mojego cherlaka xD A jesień faktycznie wiele ma twarzy. Pozdrawiam Cię :) 

[Rafał Hille]

@tetu żeby nie zostało że chcę jakieś stare skóry naciągać na młode kręgosłupy, tekst jest dobry, podoba mi się, tylko takie refleksje mnie naszły ;)

 

@GrumpyElf odpuszczanie ma coś w sobie :)

 

[Rafał Hille]

@GrumpyElf przeczytałem go jeszcze raz, i jeszcze raz, cały ten tekst ma kilka wymiarów, pierwsze wersy odnoszą się do pamięci autobiograficznej, która kocha wypierać i zmieniać nasze wspomnienia, a jednak nie wszytkie znikają, dzieli je od przeszlych doświadczeń "cienki lód" - to jest znakomity pomysł, lód jest zimny, czasami się topi,a my wpadamy we wspomnienia od których cały czas tak niewiele nas dzieliło, pijemy szampana naszymi wspomnieniami które zostają tak zmienione przez nas samych, nieświadomie  i teraz jesień, czas kolorów, odpuszczania wspomnień, melancholii.. tak widzę ten tekst, przep. że się rozpisałem ;)

[Leszczym]

@GrumpyElf Wyśmienity tekst, ale na szczęście się nie znam :)) 

[GrumpyElf]

@Rafał Hille Cieszy mnie, że powróciłeś z rozwinięciem myśli :)

Wiesz, tu gdzie mieszkam jest kompletnie inna jesień niż w Polsce. Także nawet moje wspomnienie jesieni jest stąpaniem po lodzie. Jesień jest pożegnaniem; piękną lecz i dżdżystą transformacją z poczuciem nieodwracalności zdarzeń. Natura pokazuje jak połączyć umiłowanie dla piękna z odpuszczeniem go, jak z eksplozji owocowania i letniego gorąca przejść w tryb wyciszenia i chłodu. Myślę, że nie potrafimy dokonać tego z naszą pamięcią. To nie zawsze jest źle, przechowujemy w niej rownież to, co najcenniejsze. Tu jest o pamięci, która nie buduje. Dzięki Rafał za Twój komentarz i nie przepraszaj! :)

@Leszczym Rozwaliłeś mnie tym :) Dzięki !

[Nata_Kruk]

Czasem... potrzeba czasu, żeby chcieć odpuścić, nawet przy szampanie...

Jesień chyba sprzyja temu, tak myślę... Mono.. dram... króciutko, ale bardzo pojemnie.

Pozdrawiam, Elfko.

[Gość]

@GrumpyElf Napisałem chyba już kilkanaście wierszy o jesieni, a żaden się do Twojego nie umywa. Tu jest wszystko, absolutnie wszystko. Kwintesencja wszystkiego, co rodzi się w głowie, kiedy świat zdaje się obumierać.

Mam wrażenie, jakbyś do mojej głowy wpełzła niezauważenie, poupychała po kieszeniach wszystko, co się tam kłębi, a potem to nazwała. Serio, fantastyczny wiersz. Na czole bym sobie wytatuował, ale takiemu pajacowi nie pozwolą odebrać dziecka z przedszkola ;]

[GrumpyElf]

@error_erros Czekałam na Twój komentarz (jak zawsze), ale pod tym wierszem szczególnie, ze względu na jesień właśnie. Nigdy jednak nie śmiałabym przypuszczać, że będzie aż tak zrozumiany i trafi do takiego konesera jesieni jak Ty. Uszczypnęłam się przez Ciebie! ;) Bardzo mi miło. Dziękiiiiiiii !!!!! :) ps. 

@Nata_Kruk Tak jak napisałaś, Nata - najpierw trzeba chcieć odpuścić, a praca nad tym przychodzi potem, niekiedy z pomocą jesieni. Pozdrawiam i wciąż mam radość, że jesteś tutaj. 

[Czarek Płatak]

 Ta oszczędność wyrazów przy jednoczesnej szerokości obrazu.

Małe, a wielkie ;)