Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w rwandzie mężczyzna porzucił żonę
gdy mu powiła zdeformowane
dziecko - rzekomo w efekcie zdrady
gdy się ukradkiem kładła z szatanem

pewien przekonań nakazał matce
by odebrała synowi życie
wespół z rodziną po stronach obu
klątwę rzucili na czarownicę

chwilę trwa podróż po internecie
aby odszukać nazwę choroby
która kobietę posłała w piekło:
strach przed rozumem i zabobony

 

 

Opublikowano

Znam kraje, w których wielu, a może i większość facetów porzuca żony, które rodzą niepełnosprawne dziecko. Statystycznie, prawdopodobieństwo znalezienia nowego partnera przez taką kobietę niewiele przewyższa zero. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam nieodparte wrażenie, że żyję w jednym z takich krajów.

Opublikowano (edytowane)

Mam nieodparte wrażenie że chodzi tu też (niestety!) o Polskę i Polaków. Całą tę "edukację" można spakować w worki i spuścić do Wisły. Ludzie są zbyt twardogłowi i tępi, żeby pojąć cokolwiek. Najchętniej to by nas (osoby z jakąkolwiek niedoskonałością, np niedowładem ręki) spalili na stosie.

Edytowane przez Michał1975 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo się cieszę, że tak odczytałeś wiersz! Treść dotyczy kraju tzw. trzeciego świata (zresztą to autentyk, który wyczytałem w Internecie), ale wymarzyłem sobie, że czytelnik po przeanalizowaniu wiersza pomyśli coś w tylu "przecież to równie dobrze mogło dziać się w Polsce, o zgrozo - współczesnej".

Dzięki wielkie!

Dokończ, nie znam tego!

Opublikowano

@error_erros dla mnie Rwanda to zawsze będzie ludobójstwo Tutsi przez Hutu (bo czary, zabobon i zwyczaje niegodne 21 wieku to domena całej Afryki) i najgorsze jest to że nie winię całkowicie tych morderców, tylko tego, co rysował granice afrykańskich państw palcem po mapie.... :(

polecam wszystkim, krótkie rozeznanie historyczne, jak to się odbyło :(

Opublikowano

@Antoine W

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To nie tylko domena Afryki. Wystarczy wspomnieć, jak Armenia ma wiecznie pod (nomen omen) górkę w sprawie odzyskania Araratu. Tam się działy rzeczy podobnego kalibru.

Z tą różnicą - względem Afryki, że my nie zatrzymaliśmy się na poziomie średniowiecza, ale się do niego cofamy.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tym oto sposobem osiągam cel cenniejszy niż komentarz. Dziękuję bardzo!

Opublikowano

W sumie nie tak dawno i w sumie nie tak daleko:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A jeśli chodzi o Afrykę, to tak się składa, że znam kilka osób z różnych jej części. Mili, życzliwi, sympatyczni, często ciągle że zdrowym stosunkiem do rzeczywistości, co nie zawsze mogę powiedzieć o przedstawicielach tzw. świata zachodniego.

Stereotypy są nam potrzebne, ale nie zawsze odzwierciedlają prawdę.

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiadomo, stereotypy nigdy nie są w pełni tożsame z prawdą. Bardzo często nawet koło prawdy "nie leżały". Ale nie o to tu chodzi. Historia z Rwandy jest autentyczna. Natomiast przypomnę, że jeszcze nie tak dawno, bo parę miesięcy temu, w Polsce domagano się egzorcyzmów na kole gospodyń wiejskich, które zorganizowały sobie przebieranki za czarownice ;]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...