Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie ugotujesz już legend

ten sam boski ogień
szkicował rumieńce w przyszłe
monologi
melodramat twój uwolnił
w powabną niebieskość

pod kamieniem niefilozoficznym
złożona
pielgrzymujesz przeze mnie
na wskroś teraz

supernova






matce

Opublikowano

amandaleo...
...dziękuję za zauważenie mego wiersza..chyba nie można pisać o kimś, kto był i nadal jest dla drugiej osoby bardzo bliski, niepięknie

pozdrawiam gorąco :)
-dz_re

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Danielu Piaszczyku...
...nie mam śmiałości równać się z Kimś tak wielkim... słowa te same przyszły, zapisałem je tylko, to wszystko
pozdrawiam
-dz_re
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witam Szanowną Koleżankę także Tawerniankę...:))
...ja nie od razu wyczułem, ale coś mi tam pode siódmym zmysłem kojarzonka różne: pasiaste proste albo kwadratowe ukośne, przychodziły-odchodziły, po pewnym czasie jednak o dziwo przydreptały same... przeto pytam co rychło , myśl przewiewna jest -jak przez okno, czy soki marchwianne też w serwisie przewidziane są, bo jakby co to poproszę szklaneczkę:)

pozdrawiam naj..najserdeczniej :))

-dz_re
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hewko...
...nie taki znowu smutny, chodzi o pamięć..i co ważne, że wciąż Ona jest

pozdrawiam serdecznie
-dz_re

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jestem dla ciebie objawieniem  wszystkich cnót  gotowych na lizanie    choć myję okna niedbale  i czasami zapomnę że skupianie uwagi na sobie  jest dla mnie uciążliwe    a moje usta się czerwienią  bardziej niż wczoraj  tylko w miękkim półcieniu  twoich wątpliwości    wiem że o mnie myślisz    wiem że do mnie mówisz  kiedy idziesz spać  układając głowę  na poduszce                                                                                        spierdalaj kurwo 
    • Jestem duchem wielu różnych ludzi w jednym ciele.   Rozpływam się, siedząc na krześle — zamieniam ciało w wodę i próbuję dosięgnąć fali.   Zbiorowa świadomość wymywa marzenia i ludzkie dusze: ich myśli, pragnienia, pożądania.   Wszystko, z czego kiedyś byli zbudowani i przez co mogli nazywać się człowiekiem, zniknęło w morzu słów i niespełnionych obietnic.   Pozostaje jedynie gorycz i żal — cierpki smak na języku bez końca.   Czujesz go, choć nie masz ciała; jesteś tylko wyobrażeniem przeszłego „ja”, powoli rozmywanym wraz z kolejną pełnią.   Krzyki odbijane od klifu ze zwiększoną amplitudą nie pozwalają zasnąć. Nie pozwalają odpocząć. Nie pozwalają uciec.   Płaczesz nad losem swoim i umęczonych ludzi.   To wyobrażenie łez, wyobrażenie smutku. Tak trudno zaakceptować, że nie ma już nic.   Jesteś sam. Każdy człowiek, którego kochałeś, zniknął bezpowrotnie — utopiony w tafli grzechów.   Nie ma Boga. Nie ma litości. Pozostało jedynie cierpienie i strach.   Rozpościeram skrzydła, pływając w ludzkiej godności.
    • @infelia nie rozumiem wiesza, chcesz wydobyć dobre cechy, żeby się spodobały komuś. Albo chcesz tak celowo zrobić dla swojej zabawy.
    • Trochę inna wersja dawnego tekstu     trochę w nerwach pan makowiec aż się w brzuchu mak poplątał cukierenka jemu w głowie tylko nie wie jak wygląda     czupiradło lukrowane? przepaloną skądś wywlekli? ale gdzie tam piękno same wyrzeźbiona dziś w cukierni     już ją widzi ciasta fałdką aż rodzynek nagle stoi jęczy z boku stary piernik bo mu widok karp zasłonił    lico słodkie cała reszta kolorowa karmelowa oblubieńca to pocieszka lecz w jej sercu wielka trwoga    jeden z gości chce ją schrupać ma apetyt na jej kształty pan makowiec blachą stuka kocha przecież nie nażarty     gościu widzi smaczny maczek aż go wzięła wielka chętka lubo moja choć zapłaczesz ty przeżyjesz mnie pamiętaj     cukierenka jest w rozpaczy gdyż makowca głupol trawi więc wskoczyła mu do gardła aż się człowiek nią udławił
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...