Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

szanowna pani - mam obowiązek
donieść że córce nie zaliczono
przysposobienia do cnót niewieścich
a przykład ponoć wyniosła z domu

doszły mnie bowiem słuchy że pani
zwykła w hierarchii społecznej mieszać
dom utrzymując na równi z mężem
na boga! wszystko na oczach dziecka!

pani w myśl szkolnych zasad powinna
córce dać przykład roli dziewczęcej
i do porządku wrócić jej rozum
bo miał być płaski - a jednak się kręci

 

 

Opublikowano

@Marek.zak1 Dzięki, Marku.

Nie naród chciał, a większość. A większość to... wiesz ;]

@Gosława Dziękuję za brawa ;D

@dach Nie wiem, czy ten komentarz mam czytać jako pozytywną opinię o wierszu, czy negatywną, w każdym razie dziękuję ;>

@beta_b Dzięki!

@Renata Banasiak Dziękuję! Nie ukrywam, że tytuł powstał jako pierwszy. Gdyby nie to tytułowe skojarzenie, pewnie nie byłoby wiersza ;>

@Pi_ Kłaniam się!

@corival A mnie, podobnie jak zawsze, ogromnie miło z tego powodu ;>

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak większość, a wśród kobiet poparcie dla PiS-u i Konfederacji było bardzo wysokie. Ponadto system Hondta promuje największą partię, więc niegłosujący też w dużej mierze na nią głosowali. 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A jak ktoś przy mnie narzeka na politykę i odpowiadam "świetnie, to głosuj sobie dalej na swój PIS", to jakoś nikt się nie przyznaje ;]

Opublikowano

@Marek.zak1 Matematyka to jedno, obrzydzenie do wszystkich polityków bez wyjątku, to drugie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A, to dziękuję pięknie ;>

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiesz, wydaje mi się, że pan minister różnymi poprzednimi wypowiedziami ostro pracował na to, by teraz być zrozumianym w taki, a nie inny sposób :]

Dziękuję!

Opublikowano

Świetnie napisane:)

Jeżeli mogę coś doradzić, to w ostatniej zwrotce dodatkowa zgłoska gubi rytm, może by zmienić na ...

"choć  miał być płaski - jednak się kręci"..pozdrawiam serdecznie:)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję!

Myślałem nad tym. W pierwszej wersji nawet było tak, jak proponujesz, ale ostatecznie doszedłem do wniosku, że tak będzie bardziej zrozumiale, a od jednego małego zgrzytu świat się nie zawali ;>

Dlatego zawsze staram się oddawać głos jakiejś nowej opcji, jakkolwiek nie mam nigdy do niej większych złudzeń. Ale lepszy ktoś z czystą kartą niż ktoś, kto dostał szansę i ją zmarnował.

Gość Franek K
Opublikowano

Świetne nawiązanie do heliocentryzmu. Lubię takie słowne żonglerki.

A sam tekst bardzo trafny i zgrabnie napisany.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję. Często opieram wierszyki na "słownych żąglerkach" - chyba nawet zbyt często... :P

To świadczy jedynie o wątpliwej pojemności rozumu tego kogoś :]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też uważam, że na takie rozterki był czas jakieś dwieście lat temu :P

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew Dzień jak każdy, mówisz – a w nim cała Polska na dłoni. Widzę twoją troskę, twoją wierność, jak stoisz przy oknie przeszłości i patrzysz w jutro z nadzieją. Tylko zapytam cicho: czy ta prawda, co „jest obok nas, w nas" – czy ona też jest w tych, co myślą inaczej? Czy mieści się w tej samej rzece, co płynie pokoleniami? Kochamy tę samą ziemię, tylko czasem widzimy ją z różnych okien. I to też jest nasze.
    • @JuzDawnoUmarlem Sami budujemy więzienia dla własnego bólu, zamykamy się w przestrzeni, gdzie ból ma gdzie rezonować. Podoba mi się koniec - „serce schłodzone" w szklance po whisky, bo to obraz niebanalny, gorzki, konkretny.
    • @KOBIETA Utwór mruczący głębią wysublimowanej liryczności, sięga po metafory światła, ciszy, nocnej przestrzeni. To kpi i buduje świat łagodny i nastrojowy. Tkwi w nim tęsknota, ale wyrażana językiem spokoju. 
    • @tie-break To piękny i melancholijny wiersz o mocy słowa i ulotności ludzi w naszej wyobraźni. Fascynujące jest to "ty" i "ja", które wspólnie decydują o losie bohaterów. To może być relacja autor-czytelnik, dwoje piszących razem, albo my wszyscy, którzy nadajemy znaczenie cudzym historiom. Miasto jest "niedokończone", kamienice to "akwarelowe plamy", deszcz zmywa imiona - wszystko jest w stanie szkicu. To pięknie oddaje, jak krucha jest narracja – i jak fascynująco otwarta. A zejście w "niewyczerpaną ranę" to gorzkie zakończenie. Postaci "odchodzą niezauważalnie" - znikają w milczeniu po swojej chwili istnienia. Piękny tekst.   Przypomniała mi się książka "Zabawa w chowanego" Musso Guillaume, w której autor traci kontrolę nad stworzonymi przez siebie bohaterami. Może to skojarzenie zbyt odległe, ale "zaświeciło". :)
    • W natłoku wielu myśli i wypłakanych łez. Tłumaczyłem ci boże jakie to życie jest. Wpatrzony nocą w okno prosiłem Cię o zdrowie. Szeptałem wzrok spuszczając, że samotności się boję.   Czas goił wiele ran, lecz ciągle powracały. Bałem się nie raz ten świat pozostawić. Samotny smutny jeden chodziłem na spacery. Miałem wrażenie, że zaraz pozostanę niemy.   Lecz pewnego wieczoru poznałem pewną damę. Którą mogłem nazwać pełnego szczęścia mianem. Do dzisiaj zaskoczony w odwzajemnioną miłość. Wrzucam smutki i żale w wielkiego ognia stos.   Dziękuję ci kochanie, że wciąż przy mnie jesteś. Chciałbym choć nie mogę zachować zdrowia resztę. Mogę wręczyć tylko swe własne dobre serce. Nie siłę i urodę wiec daję jak najwięcej.   Wtuleni w swe ramiona po ciężkim pracy dniu. Wpatrzony w twoje oczy rozumiem cię bez słow. Uciekają kłopoty w tedy boją się nas. Kochając siebie bardzo tak wiele możemy dać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...