Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

panoszą się czarne stoliki

stoliki czarne na amen

 

a przy nich żałobnicy

w żałobie po sobie samych

 

za oknem śnieżne migotania

świat znów powtórkę ma z umierania

 

pozostawione na kołkach w murze

żebrzą o głowy kapelusze

 

na czarnych stolikach

rozdania wciąż nowe

 

bo wolą damę pik

niż żonę

Edytowane przez Anna_Sendor (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Anna_Sendor

Aniu, jedna jedyna uwaga. Skoro "kapelusze", to i "kołek" prosi się o liczbę mnogą. 

Bardzo zgrabnie zaoperowałaś czernią wielokrotną. ^(*_*)^ 

Z Przyjemnością zostawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

 

Serdeczne pozdrowienia.

Gość Radosław
Opublikowano

Czy mogę się przesiąść? ;) . Można się zabłysnąć tym klimatem, choć wiersz opisuje trudną rzeczywistość,  ujęła to w taki sposób, że "wybaczam" to co mi dokonać gdzieś nie leży. 

 

Żywa reklama nie jednej knajpy. 

 

Na drzwiach wyjściowych (od środka zapisalbym jeszcze) parafrazując Osiecka - czas wracać do żon ;) 

 

Pozdrawiam ciepło 

Opublikowano

Dziękuję wszystkim za odwiedziny i wszystkie zostawione komentarze :). Odnośnie rytmu - celowo się w pewnym momencie gubi, lubię teksty „podrytmizowane”, jednak nie w sposób regularny (przynajmniej nie u siebie). Dziękuję raz jeszcze za wszystkie uwagi, przepraszam, że „zbiorczo”, ale jestem chwilowo na piątym biegu:). Ahooj;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...