Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sacrum > Profanum


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

na wskroś powszednia życia zasada
która to ciało wprawia ze światem
w obrót powietrza i wód niosących
poza organizm ciepła naddatek

gdyby jej brzuch rozpłatać - też człowiek
na kształt mężczyzny i podobieństwo
te same wątpia i krew tętniąca
we wnętrzu także cuchnie zwierzęco

ponad naturę ziemską wyrasta
para tęczowa w czaszki dolinach
oczu błyszczących - a gdy w nie spojrzeć
wnet o tym wszystkim się zapomina

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@error_erros Człowiek: jego ciało, wnętrze fizyczne - profanum - rzeczywiście zbudowane jest nader podobnie do zwierzęcego. 

Duch za to - sacrum - ducha nie schwytasz, nie podrobisz, wieje kędy chce...   Ten byt niezgłębiony, nieuchwytny, widoczny jest w oczach. I nie zawsze jest to ten dobry... nawet przy anielskiej twarzy ;)

Tak to sobie wyobrażam.

Tekst intrygujący. Podoba mi się. Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@corival Ależ nadałaś temu wierszowi głębi! Tymczasem myśl przewodnia jest bardzo prozaiczna: kobieta to też człowiek z krwi i kości, ale gdy popatrzy się w jej oczy, to wszelkie jej przyziemności idą na dalszy plan :) Niemniej Twoja interpretacja podoba mi się ogromnie!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

U mnie jak u blondynki z popularnego dowcipu - jak się zajrzy głęboko w oczy, to widać potylicę :P

Dziękuję, Reniu!

A "erosomański" wierszyk właśnie przed chwilą powstał... xD Będzie tu jako następny. W końcu coś z jajem napisałem, a nie tylko krew, groby i śmierć :P

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Spokojnie, wszystko nadrobię. Ostatnio jestem trochę zalatany - i w pracy i poza nią. Czytam forum bardzo wyrywkowo i wiem, że sporo mnie omija. W najbliższych miesiącach będzie tylko gorzej, ale nie bój się, prędzej czy później dorwę Twoje...wydzieliny ;D

 

No kurde, zdziwisz się xD

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Oni spławili wał, psino.      
    • @UtratabezStraty Dzięki wielkie za te opinie, rozumiem twój punkt widzenia. Aczkolwiek nie zgadzam się z tym co mówisz, tym wierszem chciałem niejako zmusić czytelnika do zastanowienia się nad sytuacją która panuje na świecie, i początek mojego wiersza "Polaku! Żołnierzu!" jest skierowana właściwie do każdego kto byłby w stanie oddać swoje życie za nasz kraj. Wszelkie przejaskrawienia itd. użyłem po to aby przyciągnęło to czytelnika. Mimo wszystko dziękuje za odzew i przeczytanie :)
    • Jak kryształki lodu odbijasz to co utracone, Twoja uroda jest osobliwa wśród ludzkości wzbudzasz odrazę i spokój, strach  Fascynujesz mnie, twoja postać mnie ciekawi  Wzbudzasz we mnie skrajne emocje  O starości wzbudzasz we mnie strach, spokój, tęsknotę  Prowadzisz nas za rękę do objęć śmierci  Ale dlaczego? Dlaczego prowadzisz nas przez ten ciemny tunel uśmiechając się do nas, Wszyscy wiedzą gdzie ich prowadzisz, Ale ty utrzymujesz nas w niepewności  Nie mówisz nam dokąd nas prowadzisz, Przez drogę nie wspominasz słowem o śmierci  Dlaczego nie możesz żyć z nami w zgodzie? Czy dostajesz coś od niej za kolejne duszę, które  Osobiście do niej zaprowadzasz? Czy wściekasz się gdy Anioł śmierci zabiera do Edenu młode osoby niedotknięte twoja ręką? Czy wściekasz się gdy młodość przejmuje twoja rolę i to ona zaprowadza swoje duszę przed oblicze Ozyrysa? O starości odpowiedz mi, Odpowiedz na te pytania  Kochana starości...
    • @Radosław zniknie razem z jajecznicą:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie wiem, czy większość, aczkolwiek bardzo popularnym poglądem wśród naukowców jest, wspomniana przeze mnie, gwiazda Plancka.    Oczywiście, że tak. Nie można wydostać się z ośrodka, z którego prędkość ucieczki jest większa od prękości światła, a jak wiadomo, jeśli coś posiada masę, takowej prędkości fizycznie nie jest w stanie osiągnąć. Ludzkość raczej nigdy nie dowie się w praktyce, co znajduje się pod horyzontem zdarzeń. Tutaj niezbędna jest fizyka teoretyczna, aczkowiek fizyka relatywistyczna nie daje pełnej odpowiedzi.   Tak, ale oparte na sprawdzonych w świecie fizyki rozwiązaniach, których poprawności wielokrotnie dowiedziono, ot, chciażby teoria względności. Do tego, by zbadać, co tak naprawdę znajduje się pod horyzontem zdarzeń (konkretnie chodzi o to, czym jest osobliwość), potrzebna jest kwantowa teoria grawitacji, czyli teoria spinająca fizykę relatywistyczną z mechaniką kwantową. Takowej jeszcze nie odkryto, choć istnieją kandydaci, jak chociażby teoria strun. Wszystko, co w praktyce wiadomo na temat czarnych dziur obecnie, pokrywa się z równaniami, które wyprowadzono, nawet jeszcze na poczatku XX wieku. Matematyka jest fundamentem, którego podważyć zwyczajnie nie sposób.    Kwantowej teorii grawitacji pewnie się nie doczekam, a szkoda.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...