Dzień bez liczenia

[Pan Ropuch]

ciało doszczętnie zmęczone
skrzypi zastyga ucieczką bólu
myśli nic nie tracą na lekkości
uderzają o cienką powłokę dnia
w światło wodę i powietrze
błogostan jest wbrew naturze

 

nie szukaj go tam
 

dyspozytor energii na rogatkach
przecinasz drogę w bławatkach
szybujesz pyłkiem traw z nogi
na nogę lilija staw susem na drugi
brzeg łąka kwiecista zielone zboże
potęga jest w głowie cóż ci pomoże

 

tej głowy brak

 

 

 

 

 

Edytowane 3 Czerwca 2021 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

@Pan Ropuch  -  podoba się - 

                                                          Pozdr.