„Na dnie szuflady”

[aniat.]

Odłożyłeś mnie do szuflady.

 

Leżę wśród notatek i rachunków,

 

przygnieciona pękiem kluczy

 

dawno już nieużywanych.

 

Czasami otwierasz ją

 

i szukasz czegoś pospiesznie.

 

Muśniesz niechcący mój obraz…

 

Zatrzymasz się na chwilę…

 

A potem

 

znowu spychasz mnie na samo dno niepamięci.

 

Obok starych fotografii i zegarka z pękniętą twarzą

 

układam się do snu.

 

Czekam z niecierpliwością

 

na kolejne otwarcie,

 

by zaistnieć w twojej codzienności.

 

 

[[email protected]]

@aniat. Anno trzeba by posprzątać... w szufladzie także, smutny wiersz do granic ludzkiej wytrzymałości.
 

Miłego wieczoru. Witamy u nas.

[aniat.]

@[email protected] Dziękuję za powitanie. Sprzątam , ale na razie kiepsko mi idzie ;). Ostatnie moje wiersze właśnie takie smutne. Mam nadzieję ,że już niedługo wykrzesam coś bardziej optymistycznego. Pozdrawiam.

Edytowane 23 Maja 2021 przez aniat. (wyświetl historię edycji)

[Arsis]

@aniat. ładne...

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Twoja peelka dała się odłożyć do szuflady.. pomysłowo.

Życzę zatem otwarcia...

Pozdrawiam.

 

[aniat.]

@Nata_Kruk Dziękuję za komentarz. Miłego wieczoru życzę.

@Arsis Cieszę się, że się spodobał. Dzięki.