Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bardzo trafny początek wiersza, tak właśnie czuje się człowiek, któremu trudno znaleźć miejsce w tym świecie... wyalienowanie wiąże się z bólem, ale skoro nauczylìśmy się tłumić te emocje w sobie, to tak, jakbyśmy byli bez życia i tylko poprzez otwarcie żył możemy dać upust całej tej energii, frustracji i prawdziwym emocjom... ja to tak widzę... ;) czytałam z przyjemnością. Pozdrawiam

Opublikowano

@Czarek Płatak Nie będę się rozpisywać. Po części zrobiła to już zresztą Jo Shakti powyżej, więc byłaby to kalka. Niemniej przemówiła do mnie pierwsza zwrotka. Do ostatniej albo jeszcze nie dorosłam, albo też przerasta mnie. Tego nie wiem. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a gdzie nie ma serca...

Myślę sobie jak bardzo można poznać człowieka po wierszach jakie pisze. 

Bardzo mądry wiersz i nie pozbawiony piękna. Dotknął mnie. Dziękuję. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W pełni Cię rozumiem, ale szczerze to nie uznaję wierszy tego pozbawionych jako poezję. Nawet jeśli tekst dotyczy np. jakiejś historycznej postaci, nie autora bezpośrednio musi szarpnąć moimi żyłami. Inaczej to tylko wiersz, ale nie poezja. 

Pozdrowienia 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz mnie :) 

Zawsze, albo często staram się pisać tak, by teksty nie były jednoznaczne, miały jakieś drugie, jak się uda trzecie dno. Umiałaś się wczytać i je odnaleźć. Niezmiernie mi miło. 

Pozdrawiam i dziękuję :) 

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)
    • @Łukasz Jasiński @Łukasz JasińskiŁukaszu ,ufam , że  masz rację. Sylabotoniczność ? Trudno mi to wymówić . Jestem prostaczkom w śród osób którzy o poezji coś wiedzą i ją tworzą. Piszę, gdy wzbiorą uczucia .   Ważniejsza jest dla mnie treść niż forma. Cieszą mnie jednak konstruktywne podpowiedzi. Za które dziękuję. Za kilka godzin podzielę się z wami jeszcze jednym utworem który dzisiaj napisałem . Jestem ciekawy opinii. I tu chyba moja przygoda z tym portalem się skończy.    Dziękuję ;)    
    • On, ona, ono... A - no, no!    
    • Tag, a... - i na podwórko krów, do pani, agat.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...