Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Maiku poranne


Rekomendowane odpowiedzi

@Marek.zak1 tam się kąpały przy mnie dzieciaki. ;) Wiem, gdzie głęboko, co pod nogami, nie wiem jak się latem pogodzą interesy kąpiących i czworonogów, ale pamiętam z dzieciństwa placki krowie w Narwi, gdzie uczyliśmy się nurkować (tyle, że standardy higieniczne były mniej wyostrzone ;) pozdrawiam sąsiada. bb

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@valeria A ja lubię, gdy ktoś przystanie i się wsłucha :-)

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie. :-)

 

@Dag Uwielbiam Twoje poetyckie spacery i diamenciki, w które zmieniasz wrażenia i chwile, a które potem ją wyłuskuję sobie  powoli z Twoich wierszy :-)

Leć, Kochana, i wracaj z diamencikami! :-)

Buziaki!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Pi_
Też tam byłam :-)
Och, żeby tak można było ten zapach zamknąć w butelce...!
Ciepłe pozdrowienia, Agatko :-)
 

 

@Marek.zak1

A miastowi, napływowi z nie-miasta...? Ci, co tęsknią za porannym wrzaskiem kosów, zaganiaczy, szpaków...? :-)


Pozdrawiam serdecznie. :-)
 

 

@Sylwester_Lasota Dziękuuuję...! :-) ;-)

Pozdrawiam serdecznie:-)

 

 

@[email protected]  @Antosiek Szyszka

 

Witam szanownych Gości:-) Cieszę się, że dajecie sobie radę sami, bez gospodyni, pod tym wierszem, a powiedziałabym wręcz - że nawet mimo wiersza :-):-)
To ja zostawiam kawusię i tartę z truskawkami i znikam! 
Dobrej zabawy, papapa!

 

Edytowane przez opal (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

...A i wietrzyk sympatii swojej nie kryje i wśród liści psalmy śpiewa :-) :-) I listkom wcale nie przeszkadza, że wietrzyk stary bawidamek-lowelas ;-) :-)

 

Czy słyszę?  Oczywiście. I widzę i czuję :-)

 

Cudownie delikatny wiersz. Aż serducho się uśmiecha :-)

 

Pozdrawiam wyjątkowo pogodną, otwartą i barwną Gospodynię :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński W 2016 r.  Więc wiele mogło się zmienić. 
    • @MIROSŁAW C.   Też byłem w dwutysięcznym roku i nie wiem jak tam jest teraz, a jednak: czytając różnych ludzi w internecie - polskość jest tam niszczona i są stawiane pomniki mordercom - OUN-UPA - nazistom, pytanie: kiedy pan był we Lwowie?   Łukasz Jasiński 
    • @aff 'Neutralnie', to mógłby być klucz do odczytania tego tekstu. Ale w tym przypadku, to chyba bardzo trudne.  @andreas A jak siadłem do pisania, to miało być coś na lekko :)   Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam. 
    • Deborah Feldman*             Nowy Jork, Brooklyn - chasydzka dziewczyna uwięziona w jednym z najbardziej otwartych miast świata. Nastolatka bez książek, kina, teatru, koncertów i spotkań z rówieśnikami.             Poddana opresyjnej tradycji i religii ortodoksyjnej społeczności. Trudno sobie wyobrazić świat nastoletniej Deborah Feldman, zmuszonej do małżeństwa, ogolonej na łyso w dniu ślubu i poddanej przyśpieszonej lekcji dojrzewania seksualnego. Trudno uwierzyć, że w dwudziestym pierwszym wieku dziewczyna mieszkająca w Nowym Jorku nie może posługiwać się angielskim, bo to język zepsucia i zła i jest więziona w domu.             Deborah Feldman wpuszcza nas do hermetycznego świata, którego grzechy są starannie ukrywane i wypierane. Autorka w przejmujący sposób relacjonuje jak wyglądało jej życie - pełne nakazów i zakazów. Życie, które opierało się na milczącym przyzwoleniu na cierpienie, zniewolenie i przemoc. Przypłaca je ciężką nerwicą.            Deborah ucieka. Po urodzeniu dziecka wie, że jeśli chce uchronić swojego syna przed podobnym losem, musi porzucić męża, rodzinę i wspólnotę - rozpoczyna nowe życie.   Źródło: PoradniaK   *zrobiłem drobną edycję - treść bez zmian    Łukasz Jasiński 
    • @Domysły Monika Oj dużo tu interpretacji, bo OFF to też wolny dzień od pracy. OFF to może być taki gość na stałe. Mieć offa to można mieć po prostu dość. Mieć offa to nie móc. Albo dojść do jakiś granic. Również granic w sensie pozytywnym. No różne takie. Ogólnie wylądowało "to" na ścianie... No ale to może nie wypada nawet samemu własne DZIEŁO interpretować :)) @Domysły Monika I w ogóle zmieniłem tytuł, bo tytuł zbyt tutaj ograniczał spojrzenie na tekst...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...