Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powiedział ja też sie mylę


Rekomendowane odpowiedzi

Bóg mi powiedział

nie bój sie mnie

ja też się mylę

 

zdobywaj szczyty

miłości laury

sens życia

 

nie bój sie grzechu

on jest  twoim

horyzontem

 

nie bój się swego

on nawet mnie

czasem uczy

 

bo jest szczere

ma okna drzwi

radość słyszy

 

Bóg powiedział ja

mu uwierzyłem

co mnie cieszy

 

dlatego idąc spać

modle się do 

niego

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - wiem o tym - cóż poradzisz - dzięki za czytanie.

                                                                                                Pozdr.

Witam - cieszy mnie twój komentarz - dziękuje za to .

                                                                                   Pozdr. usmiechem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  miło że tak odbierasz tem ponoć trudny wiersz - 

Dziękuje za czytane i komentarz  - wszystko jest miłe - 

                                                                                        Pozdr.serdecznie.

 

@M.A.R.G.O.T - ślicznie dziekuje za przeczytanie i głosik - 

                                                                                     Pozdr. zadowolony.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Waldku, pięknie napisałeś, że grzech może być horyzontem, może uczyć

szukania dobrej ścieżki i nie trzeba biegać codziennie do Kościoła, bowiem w domu,

czy w lesie też można z Nim 'porozmawiać.
Z treści jw. która jest przegadana, można by wybrać esencję... spróbuję, zerknij i tyle.

Serdecznie pozdrawiam.

 

Bóg mi powiedział 
nie bój się 
ja też się mylę

 

zdobywaj szczyty miłości 
laury życia i nie bój się 

grzechu

on jest horyzontem
czasem uczy 

 

uwierzyłem

dlatego
modlę się

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - cieszy mnie twoje podobanie - dziekuje za to

i za czytanie - 

                                                 Dużo miłego ci życzę.

Witam i dziękuje za szczery komentarz - miło że zajrzałaś - 

                                                                                     Pozdr. serdecznie.

Witam i   dziekuje - starałem się...

                                                                Pozdr. uśmiechem.

@M.A.R.G.O.T - dziękuje i pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wyliczanka jak wytłaczanka  dwadzieścia różnych skorupek jajek jednym w okno młynarza celnie rzucę, co mąki od piachu odróżnić nie umie.    Pięć dam kotom na pożarcie, ich szarą sierść rozjaśnie. Siódme w komin rzucę, sądzą obrus babie zapaskudzę.   Dwa kolejne na patelni rozbiję,  złość w apetyt niech mi się wbiję. Tym młodzieńcom, co pod oknem tak się śmieją  kogiel - mogiel z cukrem sporządze.   Resztę na później zostawię, bo mnie to wyliczanie ...   Zmęczyło okropnie.
    • Gdy dąb koronę liśćmi trwoni,   czas, jak żebrak, po niebie kroczy - W sękach pnia płacz wieków się gości, a kręgi w rdzeniu to milczących ojców oczy.   Rzeka, co głazom pieśń odmawia, nocą do zimnych trumien płynie - Niesie kurz gwiazd, łzy mgieł porannych, A w swym sercu wiecznie już ginie.     Człowiek - iskra, co w pyle drży,   w szkle godzin twarz próchnem znaczy.   Lecz wiatr mu szepcze: „Twój dom nie stoi - W korzeniach burz i w piołunie rozpaczy”.     Gdy księżyc krew zastygłą sączy,   świt rozcina czarny całun dni…   Prawda nie w tym, co trwa, lecz w tym, co pęka,   gdzie wieczność z chwilą dzieli rdza.     A wiatr ziarna w ziemię chowa,   gdzie śmierć i życie dzieli chwila - Każdy upadek to nowa pieśń,   Co z martwych liści wiosnę wyrywa.
    • w białej pościeli myśli  czarne kłębią się czy cały umarłem   sufit tez biały może odcisnąć ślady dla pozostałych                  
    • @m1234

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba nie rozumiem, ale to może i lepiej. Wiersz mi się podoba bardzo 
    • @Nefretete Jestem na etapie przyjaźni z Bażantami ... Uciekałam dziś z nimi stoję - czaple tu też są, ale ich nadal się boję. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...