Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pośrodku lasu
Głęboko wśród drzew
Pośród krzaków i cieni
W ponurą noc
Z dala od ludzi
Z dala od hałasu
Bez miłości
Siedzę
Sprzedany
Zdradzony
Zraniony
Teraz czuje się bezpiecznie
................................ Kropla deszczu
Opublikowano

Lepiej chyba byłoby, gdybym powstrzymała się od komentowania, ale nie mogę...
1. Dosłownie przekazuje Pan wszystko, co da się przekazać
2. To nie poezja... To proza (gdzie środki stylistyczne?)
3. Zakończenie to sprzeczność: buduje Pan grozę, a potem mówi: "czuję się bezpiecznie"... To tak, jakby pisał Pan: źle mi, bo mi dobrze...

Pozdrawiam i przepraszam, jeśli Pana uraziłam

Opublikowano

To prowokacyjny wiersz. Sama treść skłoniła mnie do zamyślenia, ale... szybko sie zreflektowałem, to jest bez sensu. Opisujesz stany, które są perioratywne i złe z zasady. Budujesz szkic sytuacji, jakiś traumatyczny, ciemny i nagle piszesz ostatni wers, który jest zupełnie oderwany od tego wszystkiego. Dla mnie to bez sensu. No i środki (wyrazy) użyte do opisu są wytarte i brzmią już bardzo nudno - "ponura noc", "cienie" i itp.
Nie udana próba przekazania czegoś napewno ważnego.



Adam

Opublikowano


Marku!
a mnie się podoba
może czegoś brak lub czegoś za dużo
ale klimat mnie odpowiada i czuję sytuację
pewnie dlatego, że sama bym cos takiego chciała stworzyć
przecież wiadomo, że wszystko już zostało powiedziane i o wszystkim napisane
ale póki życia, póty ... przelanych łez, złamanych serc, samotnych chwil
zabieram ciebie do mojej piaskownicy, jeśli pozwolisz

serdeczne pozdrówka

seweryna


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak, Suno w darmowej wersji 3.5. Tym razem trochę nie radziło sobie z wymową głoski ł, którą musiałem zastąpić w jednym miejscu literą u, i chyba się udało, bo prawie tego nie słychać

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Problem też był z takimi słowami jakstrwożyć, co chyba słychać .   Dzięki :) Pozdrawiam.
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję bardzo 
    • Tydzień nam dano, tydzień rozmowy. Zwykłe śniadania. O co gra się toczy? Między słowami ruchome piaski. Słabość tak łatwo wydobyć obcym. Jakiś tam żarcik — poczucie sprawstwa. Szacunek za lat czterdzieści — banknocik. Emerytura rzecz pewna i ważna. Niewypłacalność jak zator proroczy Za elegancki wystrój kołnierza. Za ogolenie się — niech ma — dla żony. Objęcia, gdy się samemu iść nie da. Czasem zwyczajny po prostu dotyk.          
    • @Robert Witold Gorzkowski  Widziałam "Natchnienie" Żmurki". Z nim śmierć niestraszna. A wiersz jak elegia, ale przecież nie skarga. Nie boję się śmierci.   Rozłóż w radosnej dziękczynnej pozie Daj się nacieszyć i jeszcze pożyć Nad Twoją chwałą rozpostrzeć zorzę.   Łał! Wzniosły i poetycki bardzo. Taki Twój Robert.
    • Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania. Terborch- nie Vermeer i Rembrandt, dlaczego tylko jeden obraz? Albo tawerny, bezimiennie bliźniacze. Jestem tam, gdzie chciałam być, toast haustem powietrza. Za życie i radość spotkania chociaż ono nigdy nie mogło się zdarzyć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...