Zgłoś

@Alicja_WysockaTak ładnie napisałaś, że mnie przekonałaś. :)

ładnie a ja dodam   każdy swe szczęście celebruje i nie zależy to od wieku życie docenia i szanuje dostał skrzydła nie odleci   świat go zatrzymał rankiem zdarzeń kolorem oczu słów melodią ciepłem bijącym z twojej twarzy marzeniem by być tylko z tobą :))

Koegzystencja   Psioczy i stęka by coś wykrzesać Może powinien być nauczycielem Bo na cóż mu jeszcze taka udręka W malowane wrota gapić się jak ciele   Fachu wyuczyć się rzemieślniczego Punktować błędy merytorycznie Do ciężkiej głowy wlać twardy beton I od tej pory zostać krytykiem         Podobno ten co nie potrafi tworzyć Zostaje nauczycielem Ale ten co nie potrafi ani tworzyć ani nauczać Zostaje krytykiem

A mi się bardzo nie podoba hierarchia, która tu wyszła w tym wierszyku tak mimochodem. Najpierw jest ktoś gruby, a potem spasiony (spasiony to taki bardzo gruby) - czyli wyszło na to, że dzieci najdłużej i najbardziej. Poza tym o ile słowo gruby można potraktować obiektywnie jako stwierdzenie faktu, to słowa spasiony już nie. Szczególnie to trudne wobec dzieci. Dużo jest otyłych dzieci, nie pomoże im dodanie słowa "spasione".   Synek gruby jadł fast foody, tłuszcz u żony, bo hormony, męża ciało tak spasione, piwo pił i coca colę. Ale żona dalej jemu schabowszczaka po Bożemu, A on w tańce nie zaprasza. Dziecku od butelki kasza.   Pzdr. ;-)

@Berenika97Bereniko, zawsze można wejść w edycję i dopisać tytuł - albo zmienić. Wiersze są jak nasze dzieci, każde powinno mieć imię własne - a nawet tytuł (jak niektórzy ludzie) Bo mieszkanie już ma - na portalu :)