Klucz

[Pan Ropuch]

cóż w nas pozostało z magii
namiętność wstrząs uniesienia
zimne dreszcze w środku lata
przebiśniegom druga pierzyna
nie sprzyja wcale wiedz że
kwitnienia i tak nie zapomną

 

cóż w nas pozostało z magii
wyrwane serce w ręku Frankensteina
ciągle bije ciągle grzeje jeszcze chwilę
różą upada wiedz że przynajmniej
potwór nauczy się i płakać

 

któż z nas jeszcze pamięta język magii
kulturę znaczenie znaków symboli
stowarzyszenie poetów i ich krucjatę
w słonecznikowej wędrówce za słońcem
by klucz na to pytanie tak dobrze schować

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 11 Lutego 2021 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

[Lahaj]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

piękne i ważne pytanie 

potwór płacze najbardziej szczerze

a poeci często kłamią

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dzieci znają ten "język magii", którym dla mnie jest zdolność zachwycania się życiem i wszelkim istnieniem, odczuwania tego zawartego w nich cudu, tej pełni ich rzeczywistości...

 

Tak, nie zapominajmy tego lub przypomnijmy sobie, tak jak to robią przebiśniegi :) Wierzę, że jest to mozliwe :) Dziekuję Ci za ten "budzący" wiersz i pozdrawiam!

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - fajnie dziś u ciebie - 

                                                      Pozdr. zimowo.