Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nowy roczek nastał, trzeba by coś skrobnąć,
słowo to nadzieja, słowo także mądrość.
Jaki powiedz będzie zakuty wirusem,
rozmawiaj ze sobą, pomódl że się czasem.

Zajrzyj do sąsiada, złóż skromne życzenia,
spójrz w oczy chorego w bólu zapomnienia.

Człowiek choć opoka lecz chwilami błądzi,
okutany grzechem jak garbem wielbłądzim.
 

Dlaczego - odpowiedz? Z żalu zechciej milczeć,
wyrzuty sumienia... dobre na odwilże.

Presja zła uśpiona, łatwo ją obudzić,

zaświeci się złoto i naciskasz guzik.
 

Widmo posiadania taniego bogactwa,

ogarnia nas wszystkich aberracja łatwa.

Im wyżej, tym więcej, technologia władzy,

a Bóg zapatrzony i nic nie poradzi.


Chciałem... napisałem, jestem tam gdzie byłem,
może przeczytają i pogrożą kijem.
Kamień ktoś podniesie i obrzuci mówcę,

wybaczam tak trzeba, od mądrych się uczcie.

 

Tylko gdzie ich znaleźć w mdłej cynicznej pustce,

każdy w swojej klasie, strzygł na lata chudsze.

Geny skwierczą mrozem, co dziady nam dali,

słowiańskie wypierdki - blednie orzeł biały.

Opublikowano

@[email protected] Zgadzam się - nawyciągałem się już dużo ;) Rządził "Rex Polonia" a wsie i miasta ustanawiał na prawie (polskim i niemieckim) i pilnował by prawa owego przestrzegano, to chłopi, podobno, z całej Europy uciekali właśnie do polski, a klasy wyższe dużym bogactwem się cieszyły...

Opublikowano

Jestem, gdzie jestem nigdzie się nie ruszałem. Trzeba chyba wrócić do stoików, gdy stare imperia giną a nowe jęczą w połogu... A cennych, wyważonych, przenikliwych, jak słowa wiersza refleksji nigdy za wiele. 

Opublikowano

@[email protected] Wiele z tego wyścigu to tylko podsycana inercja. Prawie 8 miliardów ludzi to zbyt wiele, aby ich zachowania pozostawić przypadkowi, trzeba modelować, a kto biega, ten mniej myśli o tym skąd zaczął i co go czeka na miejscu, głównie skupia się na kręceniu nogami, nawet w miejscu, ale kręci, bo tak trzeba. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wybadała wreszcie ten program odpalający się w tle. Od zawsze podejrzewała, że jest wartościowy, ale nie dawała mu sposobów na rozwój, dusiła jego iskierki, impulsy przydeptywała, a potem skakała po nich, tak długo, aż nie padała zmęczona i pełna niezrozumienia dla własnego zachowania. Co mną powodowało – zastanawiała się potem - przecież nie chciałam tego robić i czemu to uparte okienko, pojawia się co rusz? Nijak nie można od niego uciec w inne, społecznie i kulturowo akceptowane programy. Dlaczego świat wymyśla ego, potem krytykuje ego i szkoli ego na temat tego, jak ma się nauczyć nie istnieć. Jakby to miało stanowić ważne wymaganie postanowione przed człowiekiem. A być i nie być jednocześnie, to przecież Syzyfowy trud... bezużyteczny kamień pchać na szczyt, kamień któremu jest wszystko jedno. Podczas jego wtaczania, można przeoczyć sposób na lepsze życie. Żeby człowieka zniechęcić do rozglądania się w poszukiwaniu tego i owego, istnieją pewni ludzie, którzy grzebią w wielkiej bibliotece skojarzeń i na wszystko szukają nazw... stwarzają coraz więcej słów, dodają im końcówki, miksują z obcymi językami... bo przecież nie można się w czymś nie mieścić. Według nich, nie ma takich osób, które byłyby za duże lub zbyt skomplikowane... Stosują więc metody na upchnięcie w ramy każdego jednego. Ich zadanie to nazwać go tak, żeby zniszczyć jego ego, czyli coś czego nie ma prawa mieć, a co mu zostało narzucone... Swoją drogą bardzo ją ciekawiło, co tacy ludzie zrobili ze swoim okienkiem? Skoro już im się nie wyświetla? Po przeanalizowaniu własnych doświadczeń podjęła wreszcie decyzję, że pozwoli działać temu cichemu programowi, niezależnie od tego, czy to się komuś podoba czy nie, a nawet więcej, będzie go świadomie obserwować. Zapomni o tym co wypada, co skatalogowano i... niech się toczy, niech wraca w swoje miejsce pierwotnego wzrostu ten kamień, ciążący na dniach, który jest jak schematy i tabelki z cyklu „co umysł widział”, a zmienia się zależnie od epoki i ginie razem z guzikami mu przypisanymi...
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przypuszczam, że takiego lata Ci trzeba jak w linku poniżej :-)
    • @Leszczymdziękuję  z pozdrowieniami:)
    • @LeszczymNo fakt :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...