Gość Franek K Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 W kieliszku myśli znów zatapiam. Ciepło rozlewa się toń Lethe. W smutnym spokoju zapomnienia Zanurzam wolno ciało w rzece. Acheron dźga mnie swoim palcem W dotkliwym geście oskarżenia. Dowodow przewin ma dostatek. Więc wyrok jest do przewidzenia. Kokytos głośno znów zawodzi Rozpacza jak po życiu wdowa. Zawiodłem pokład jej nadziei. Zbutwialy moje puste słowa. Pyriflegeton pali wnętrze Nieugaszone wstydu trunkiem. Zalewam mroczne kąty łgarstwem. Siebie samego oszukuję. Ostatnim haustem życie chwytam. Zaciskam usta, drżące dłonie. Choć próżno w Styksie brzytwy szukać, Na brzeg wypełznę. Nie utonę! Nie wleję więcej beznadziei, Choć pusta dusza łka pragnieniem. Donikąd szklana rzeka wiedzie. Po cóż przyspieszać przeznaczenie?
Marek.zak1 Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 @Franek K Porażający tekst. Niech peel wypełza z tego Styksu, a najlepiej do niego nie podchodzi, bo mogą go tam wciągnąć nocne upiory. No i tytuł świetny. Koleżanka Wena ci sprzyja, na inne przyjdzie też czas, bo największym afrodyzjakiem jest jednak mózg. Pozdrawiam
jazzkółka Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 @Franek K Zgadza się, donikąd. Nie jest ważne, ile razy upadniesz, PLu. Ważne, że się podnosisz. I szukasz wsparcia. Poruszył mnie Twój wiersz, Franku. Pozdrawiam serdecznie.
Gość Franek K Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 (edytowane) @Marek.zak1 Dzięki Marku. Tak mówisz? Może uda mi się te jego strzępy jakoś ocalić. Jeg haper. @opal Właśnie. Moc podnoszenia się jest w ostatecznym rachunku najważniejsza. Dzięki Moniko. Pozdrawiam F.K. @dot. Może tak być, gdyż rzek pokus, tak samo jak dróg przez życie, jest wiele. Edytowane 3 Stycznia 2021 przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Karina Westfall Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 (edytowane) @Franek K Pierwszym krokiem do wyjścia z bagna jest świadomość, że się w nim w ogóle jest. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia. Edytowane 3 Stycznia 2021 przez Karina Westfall (wyświetl historię edycji)
Luule Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Na początku czuć to odprężenie, w wierszu, jak i analogicznie do wspominanej czynności. potem jednak rzeka wciąga mniej sielankowo i na szczęście peel ucieka i nie chce do niej wracać. A więc oby! Tak, to wielki shit tego świata, zniszczył wiele żyć i rodzin, i tak w kółko.
Antoine W Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 @Franek K fajne i napisane z głębi... jaźni, a i trzewi... Trzymaj się majtku, bo okręt nie wytrzyma :(
huzarc Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 :)Taki Stynks o stężeniu co najmniej 40%... a potem zbiera się rozbitków zbiera i przywraca z wysp bezludnych na łono żywych;)
Gość Franek K Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 @Luule No niestety. A ilu jest takich w białych rękawiczkach, w na pozór szczęśliwych domach? Tego chyba nikt nie wie. Dzięki Lulle i pozdrawiam. F. K. @dot. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. @huzarc I tak w kółko, jak u Pilcha/Smarzowskiego. Film robi wrażenie, przynajmniej na mnie. Dzięki. Pyzdra.
tetu Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 Nie powiem nic więcej niż przedmówcy. Bardzo wzruszający wiersz, do tego pomysłowo podany i świetnie napisany. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam i wszystkiego dobrego życzę Franku.
Gość Franek K Opublikowano 3 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 3 Stycznia 2021 @Antoine W Okręt mój płynie dalej... Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. @tetu Dzięki Tetu. Miło mi. Pozdrawiam. F.K. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Gość Franek K Opublikowano 4 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 4 Stycznia 2021 (edytowane) @Dag Najlepiej i najmocniej człowiek odbija się z samego dna. Tak myślę. W stawie hodowlanym można utknąc na długo. Dzięki Dag i pozdrawiam Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Edytowane 4 Stycznia 2021 przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Jacek_Suchowicz Opublikowano 4 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 4 Stycznia 2021 fantastyczny ponury pomysł i co ważne dobrze napisany miast znad kieliszka ponurość snuć na twarz z uśmiechem szmatkę wdziać by rozgadany wtopić się lud i słuchać słuchać i trwać w nim trwać ... Pozdrawiam
Gość Franek K Opublikowano 4 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 4 Stycznia 2021 (edytowane) @Jacek_Suchowicz Dzięki Jacku. Sam dobrze wiesz, że życie to nie je bajka. Czasem kąsa i próbuje człeka zatopić. 3maj się Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Edytowane 4 Stycznia 2021 przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K Opublikowano 5 Stycznia 2021 Zgłoś Opublikowano 5 Stycznia 2021 @Allicja; @dmnkgl; @Moondog91; @Ilona Rutkowska; @beta_b; @Leszczym; @Jakub Adamczyk Dziękuję Wam za ❤ i pozdrawiam. F. K.
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się