Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Lubię się śmiać


Rekomendowane odpowiedzi

Ładnie, lirycznie, wykorzystałaś znany zwrot przelane łzy, przelewam się wg. znaczeń

1. przemieszczam się - z miejsca na miejsce

2. ulegam - daję się przelać do innego naczynia

3. wylewam - poza brzegi

4. zostałam - nadmiernie wypełniona

 

czy na pewno we wszystkich czterech znaczeniach? bo jeśli do innego naczynia to martwię się, jeśli poza brzegi tym bardziej bo chodzi o granicę, ostatnie najładniejsze i pasuje (ale wtedy nie słowo pełna, ale wypełniona)

pierwszego nie biorę pod uwagę. no co tylko nie bij mnie znów, chodzi o doskonałość idealne znaczenie..

Pozdrawiam.

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak, otwiera :) Cieszę się, że to potwierdziłeś, bo w ostatnim Twoim wierszu "wyganiałeś łzy" i ten mój wiersz powstał właśnie z uśwaidomienia sobie że ja przeżywam płacz chyba inaczej... Dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam :)

.

 

 

Tak, przekorą wobec trudnych chwil i sytuacji często pomagam sobie w zyciu :) Dziekuję CI za czytanie i tę celna uwagę :) Pozdrawiam.

.

 

Nie nie będe biła, i tego też wtedy nie chciałam :) A teraz to nawet się cieszę z tej ciekawej życzliwej analizy i dziekuję Ci za poświęcony jej czas :) Chętnie odniosę się do niej dzisiaj, ale później, bo zaraz mam wizytę u lekarza. Pozdrawiam!

.

 

Bardzo się cieszę, że tak go odbierasz, Luule! Dziękuję i pozdrawiam :)

.

 

Och, jak sie dobrze wczułaś we mnie i w przekaz tego wiersza.., aż mam wrażenie, że ten stan dobrze znasz :) Dziękuję Ci za ten wrazliwy, ciepły odbiór :) Pozdrawiam.

.

@Allicja @Kot @Joachim Burbank @Radosław @PuszKin Bardzo Wam wszystkim dziękuję za pozytywne przyjęcie wiersza! :) :) :) :) :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czytając Twoje rozważania skłaniam się jednak do tego, że wszystkie znaczenia są możliwe... Albo jako mieszanka każdego z nich po trochu, albo z dominacją jednego z nich.

 

W ogóle zauważam, że prawda, czy rzeczywistość pokazuje mi się jako coraz bardziej niejednorodna i niejednoznaczna.., jako dynamiczna, złożona, żywa. To chyba jest jej natura. Wtłoczenie jej do jakiegoś w naszym pojęciu "idealnego" czy "doskonałego" pojecia musiałby ja więc przynajmniej po części sfałszować i pozbawić życia. Nie chcę tego robić, wole żyć w niepewności, niż to. :) Ale pomimo tego zbliżam się do niej.., chyba własnie przez to, ze otwieram się na tę jej naturę.

 

Jeszcze raz Ci dziekuję za Twoje inspirujące mnie do rozważań uwagi :) Pozdrawiam.

 

@Sylwester_Lasota Dziekuję Ci za głos i pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Doceniam, że nie użyłaś słowa jest płynna, bo tak rozumiem Twoje postrzeganie rzeczywistości. Teza na filozoficzne rozważania, trochę nietegos z jej negatywnym skutkiem, bo czyż Najwyższy nie jest doskonałością, a poetycka doskonałość nie byłaby powodem zbliżenia się i poznania Jego?. Tylko, ja myślałem raczej niższą kategorią, dążąc do doskonałości zbliżamy się właśnie...poznajemy tajemnicę nigdy jej nie osiągając, owo dążenie, droga, która sama w sobie jest celem.

Niepewność wynikająca z tego, że osiągniesz doskonałość jest mylna, możesz śmiało kroczyć nią, przy takim założeniu.

Bo pysznym byłoby myśleć przeciwnie. Też tak myślałem i myślę, że wcale to nie jest złe - otwartość, pod warunkiem niedopuszczania zła, będąc gotowym na przykrości.

Pozdrawiam.

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W takim sensie, jak go przedstwiasz, na pewno staram się szukać tej jednej prawdy, podążać za tą tajemnicą, którą wyraża, i w tym tez sensie dązyc do doskonałości... Ale ropoznaje jednoczesnie, że jako człowiek, tu na ziemi, mam do czynienia z jej rozszczepiającą się na kolory i ich niezliczone odcienie formą. Pochodza one podobnie jak tęcza z jednego, jednorodnego światła (bieli), ale jednocześnie nią nie są, ale tylko jej "skladnikami". A więc jej nie zaprzeczają. Poznając coraz więcej z nich moge się zbliżać do tej jedności i całości, z której pochodzą. I robię to.

 

Tak to mniej więcej ze mną jest :) Dziękuję, że i Ty mi trochę odsłoniłeś swoich odcieni. :) Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jej, urocze i ciepłe.

O dziwo zakończenie mnie nie zasmuciło (może to ma związek z tym,

że po wypłakaniu się jest człowiekowi lepiej :))

Acz początek mnie nastawił na wesołość i przez chwilę mi mina zrzedła,

bym ponownie odczuła przyjemność wynikłą z lirycznego nastroju.

Miło mi było, choć wzruszająco :)

 

Pozdrawiam,

 

D.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jak zwykle niezwykle wrażliwie i w zróżnicowany sposób zareagowałaś na wiersz i tą reakcję bardzo otwarcie przekazałaś :) Bardzo to lubię i cenię, bo dowiaduję się dzięki temu czegoś więcej o nim, a poza tym ciesze się, że podziałał na uczucia. Dziękuję Ci i serdecznie pozdrawiam. :)

.

@Czarek Płatak Miło Cie znowu widzieć :) Dziekuję i pozdrawiam!

.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ja od siebie samej mogę tylko powiedzieć, że po napisaniu go poczułam szczęście :) Nie umiem tego wytłumaczyć. Dziękuję Ci, że mnie naprowadziłeś do sformułowania tego i za pozytywne przyjęcie mojego wiersza, bo takie czuję :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...