Rozwiewność

[_M_arianna_]

- Science fiction - 

 

 

Pojawił się nagle - 

niezapowiedziany;

jakby w inny wątek

zaangażowany...

 

Przypadek przesądził, 

choć mało ciekawie;

ważka mu przysiadła

cicho na rękawie. 

 

Nie pamiętał o mnie

o n ą zaślepiony, 

w zmierzch wsiąknął

                         banalnie

na ścieżce znikomej.

 

Prawie bezszelestnie

- pomyślałam tylko, 

nie trapiąc się dłużej

w mgle ulotną chwilką. 

 

Nie wart powiadomień - 

stwierdziłam ze smutkiem

- co dalej się zdarzy, 

będzie tego skutkiem. 

 

Wygasło na ścieżce,

w mrok wniknęła ciemność;

nie - nie wołam cienia, 

bo to nadaremność.

 

 

 

 

Edytowane 18 Marca 2023 przez Marianna_Katarzyna (wyświetl historię edycji)

[PuszKin]

Osobiście nie czuję rozwiewności. 

[_M_arianna_]

Osobiście, to może i lepiej...

To zależy, kto co czuje. 

Rozwiewność ukryła się w szarościach, wsiąkła w mgłę, została tylko nadaremność.

Też rozwiewna. 

Pozdrawiam. 

 

 

Edytowane 30 Września 2020 przez Marianna- (wyświetl historię edycji)

[Gość]

kobiece rozterki serducho za nie :)

Pozdrawiam

[_M_arianna_]

@lich_o

 

Dzięki.

A jakże... Kobiece rozterki o zmierzchu, w ruchu. 

Pozdrawiam.