Czas

[Sekret]

Miękką otchłań ścielą

purpurowe pióra, konstrukcja

oparta na spawających się

fraktalach, murach sądów

a posteriori i a priori

 

Edytowane 23 Stycznia przez Sekret (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Ciekawe, piekne

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - nie ze wszystkim się zgadzam  - ale ogólnie podoba się.

                                                                                                                Pozd.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czas się nam ciągle wymyka.., nie możemy go dotknąć i zatrzymać, ale możemy trwać przy "kierunku", się z nim łaczyć i z nim podążać. To chyba dla mnie sposób okiełznania czasu... Ciekawe rozważania, ukladające się w piekną, cichą melodię słów :) Pozdrawiam

[Pan Ropuch]

@Sekret Odpowiem poprzez piosenkę, ale za nim to nastąpi kiedyś zagości ona tu ponownie w miniaturze (całość zaś wówczas zamknie się w trzech czasach, płaszczyznach itd.) :D

 

 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch  

[dmnkgl]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Życie biologiczne jest ciągłą zmianą, setkami mniejszych i większych dynamicznych procesów. Niestety nie jest do końca prawdą, że każda zmiana ,,zmienia wszystko". Pomimo tego, że ,, teraz" jest niezwykle krótkim okresem, to następuje pomiedzy milionami tych ,,teraz" pewna ciągłość. Nie można więc w pełni zgodzić się ze stwierdzeniem, że nie należy przejmować się przyszłością, bo ona nas nie dotyczy. Oczywiście nie należy też skłaniać się do postawy odwrotnej, czyli życia przyszłością (lub przeszłością). Skłaniam się osobiście ku pierwszej postawie, pod warunkiem, że nie można się przygotować na sytuację która ma dopiero nadejść, albo jej przez działania w teraźniejszości uniknąć. Kluczem jest zawsze myślenie.

Z innej beczki- ostatnia strofa to majstersztyk :)

Pozdrawiam

 

[Sekret]

@dmnkgl Dzięki za komentarz. Szczerze powiedziawszy, nie chodziło mi tutaj o myślenie nad przyszłością - warto mieć przecież plany. Niemniej jednak nie ma - moim zdaniem - zbytnio co obarczać tę przyszłość naszym balastem emocjonalnym. Warto działać, ale i cieszyć się nadmiernie z tego, co jeszcze nam niedane, a i martwić się tym, co może się stać (a może się nie stanie?) - to dla mnie taka ludzka rzecz, ale odbierająca nam pewien spokój ducha. Przyszłość nas wszystkich dotyczy, ale jakoś - skoro tutaj możemy rozmawiać - ci "przyszli mi" daliśmy sobie jak dotąd radę :) To tylko, naturalnie, mój baaaardzo subiektywny punkt widzenia. 

Ogólnie to dzięki wszystkim za komentarze, ale nie chcę robić zbędnego spamu w Waszych powiadomieniach ;)

[violetta]

można podziwiać piękno tego świata, kiedy wyjadę w końcu do Australii na plażę.