Nie bójmy się miłości

[Wiesława]

Skrzydła miłosne u ramion mi wyrosły,

do krainy zakochanych mnie przeniosły.

Błądzę teraz po niej uczuciem odurzona,

w myślach swych o tobie ciut pogubiona.

Resztki rozsądku do realności przywołują,

moje sprzeczne uczucia teraz porządkują.

Marzymy, by lecieć na skrzydłach miłości,

lecz drżymy przed powagą rzeczywistości.

Odkrywając uczucia pełne obawy w sobie,

rzadko zadajemy pytanie dlaczego to robię?

Co kryje się za tym, że tak boję się miłości

i wciąż od niej uciekam, do swojej wolności.

 

[Wędrowiec.1984]

Droga autorko, życzę Ci pozostania w świecie zakochanych jak najdłużej, ponieważ współczesność niesamowicie boi się okazywania uczuć. 

Edytowane 19 Maja 2020 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Wiesława]

@Wędrowiec.1984 współczesność może się boi, ale ja ani trochę. Dziękuję za komentarz i serducho oraz pozdrawiam cieplutko :-)

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I bardzo dobrze. :-)