Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chciałabym napisać wiersz o drewnie.
Kochasz ten zapach,myślisz o lasach,
ucieczce z brylantowego miasta
przesiąkniętego rutyną.

Chciałabym napisać wiersz o
drewnianych lalkach.Wpatrzone obiecują
przebudzenie z wieczności zanim pożar nie
zgasi ich marzeń.

Chciałabym napisać wiersz.Zbudować drzwi
i wyjście.Aby było łóżko ,koniecznie drewniane
i okno.Muszą być schody by było jakieś
inne rozwiązane.

Chciałabym napisać wiersz o drewnie.
Mgła przesłoniła mi oczy,słońce powiodło
w stronę piasków.Chciałam napisać wiersz
o drewnie.

Opublikowano

po co mówisz, że chciałabyś napisać wiersz? jak się chce to się pisze a nie takie dopiski wtrąca, zdecydowanie mi się nie podobają, tym bardziej, że się powtarzają, moim zdaniem również podział na wersy czasem nieuzasadniony, tzn źle mi brzmi, wolałabym ten wiersz np w takiej wersji:


Kochasz ten zapach,
myślisz o lasach,
ucieczce z brylantowego miasta
przesiąkniętego rutyną.

Drewniane lalki.Wpatrzone
obiecują przebudzenie z wieczności
zanim pożar nie zgasi ich marzeń.

Zbudować drzwi
i wyjście. Aby było łóżko,
koniecznie drewniane,
i okno. Muszą być schody
by było jakieś inne rozwiązane.

Mgła przesłoniła mi oczy,
słońce powiodło
w stronę piasków.

..............

ostatnia zwrotka nie bardzo mi się łączy z całością, czyżby owo zamglenie przyniosło potrzebę napisania wiersza o drewnie? Przedostatnia jest trochę drętwa, jesli mogę tak powiedzieć, nie wiem dlaczego mam takie odczucie, jakby nic do wiersza nie wnosiła od siebie, tylko meble... Druga, o lalkach jest piekna, bardzo mi sie podoba, najbardziej w całym wierszu :) a pierwsza może być, na wprowadzenie, zapach, las; brylantowe miasto przesiąknięte rutyną - ładne.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...