Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)
gdzie leżą prawdy
jak je odnaleźć
w jakich zakamarkach
ludzkich tkwią

wiem wiem powiecie
spójrz za siebie
przeszłość wszystko
o nich wie

i chociaż milczy
wyraźnie mówi
prawdy to nie tylko
piękny  sen

one  nas otaczają
czasem wymuszą łzy
po których jest nam
lepiej
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

generalnie leży na łopatkach przed ołtarzami. To żart.

A poważniej nie istnieje nic takiego jak prawda absolutna, bo chyba o taką pytasz? Zatem liczbą mnogą bym się posłużył, aby każdy coś o "swojej" subiektywnej prawdzie mógł się wypowiedzieć))

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar  Rzeczywiście, trochę ciężko dzisiaj z tą w miarę obiektywną prawdą... Jak powiedział pewien polityk - I żaden płacz, żadne krzyki nie przekonają nas, że białe jest białe, a czarne jest czarne ! 

 Ciekawy temat wiersza... :) Miłego dnia :)

                                                              

Opublikowano (edytowane)

@Gaźnik - dzięki za przeczytanie i plusik.

                                                                                Pozd.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  dzięki za odwiedziny - zgadza się z tym światem...

                                                                                                        Pozd.

Ale jednak  jest  - nie jest tak ciemno....dzięki za czytanie.

                                                                                                        Pozd.

                

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  dobrze podpowiadasz o tej liczbie mnogiej.

Poprawiłem tu i tam - zobaczymy teraz... co ty na to.

                                                                                                Pozd.

                                                                             

Witaj -  miło cię widzieć - dziękuje za komentarz.

                                                                                      Radosnego... dnia ci życzę.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Każdy z nas ma swoją prawdę. Po wczorajszej dyskusji z jedną osobą na temat "czy ryba to mięso?" jestem przerażona. Jak to stwierdziła moja dyskutantka "ryba to nie mięso, bo ksiądz tak powiedział". Tak się ma prawda. Czyjaś prawda staje się prawdą jeszcze kogoś... pytanie brzmi kto narzuca, co jest prawdą? i dlaczego ktoś drugi w to wierzy?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - wiem że takie są - ale moje w tym wierszu są smutne -               miło że czytałaś Alicjo - dziękuje -                                                                                Pzdr.serdecznie. Witaj - bo wiersz mówi o smutnych łzach - dzięki że byłaś -                                                                                                        Pzdr.usmiechem.
    • @KOBIETA Świetnie mieszasz zmysły i abstrakcyjne pojęcia. Siła uczucia zmienia naszą rzeczywistość – nie tylko nas, ale przemienia strukturę świata, w którym się poruszamy. Piękny wiersz!   
    • @Berenika97 Bracia Perkun i Ugnis zapewne znali lub słyszeli o słowiańskim Bogu Perunie, a kto wie, może przebywali również w towarzystwie braci Lecha, Rusa i Czecha. Zdjęcie drzewa majestatyczne. Pozdrawiam. 
    • Nie wolno mówić o bogach, kiedy głodni śpią pod kościołem. Nie wolno pytać o dobro, gdy święci liczą datki jak monety zbawienia.   Człowiek rodzi się nagi, a świat wpycha mu w dłonie sztandar, krzyż lub karabin. Każe wybierać, zanim nauczy się kochać.   Matka płacze nad płodem i nad wojną, bo jedno i drugie nazywają życiem. Dziecko w internecie uczy się nienawiści, bo nikt mu nie powiedział, że miłość też może być rewolucją.   W klasztorach modlą się ci, którzy bali się dotyku. Na ulicach całują się ci, których modlitwa nie przyjęła.   Z popiołu zawsze ktoś wstaje, ale nie zawsze jest to Mesjasz. Czasem to kobieta, która przestała się bać. Albo mężczyzna, który odważył się płakać.
    • Kena jądra kokardą? Janek!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...