Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Brzozowy krzyż


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

mały krzyżyk brzozowy

na leśnej polanie

bukiet polnych kwiatuszków

perłowy różaniec

 

puszczańskie uroczysko

pośród drzew gęstwiny

biało czerwona wstążka

nieznanej dziewczyny

 

tyle po was zostało

mały kopczyk w trawie

bezimiennie polegli

w ubeckiej obławie

 

virtuti militari

na urągowisko

antypolska hołota

rzuci w twarz wyzwisko

 

pamięć o was nie zginie

i o waszej walce

gloria victis żołnierze

chwała wielkiej Polsce

 

Z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Niezłomnych

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Aż dziw, że udało się ją wtedy przemycić. Prawda? Oni wiedzieli o czym śpiewają, ale większość odbiorców nie miała pojęcia czego słucha. Myślę, że tak jak do mnie, tak do większości z nas, znacznie później to dotarło. To była prawdziwa sztuka.

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Sylwester_Lasotaja się to tym dowiedziałem stosunkowo niedawno. Tak Klenczon nawiązywał w tym tekście do akowskiej przeszłości swojego ojca ściganego przez ub. Aż dziw, że oni za tę pieśń dostali wówczas nagrodę na festiwalu w Opolu. To już nie był okres stalinizmu, ale to nie znaczy, że to były już łatwe czasy. Dzięki za przypomnienie tej pięknej pieśni.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Lach Pustelnik pewnie pamiętają, i co z tego, likwidował ubeckich szpicli, to i pamiętają. A Gazety Wyborczej to nie podawaj za źródło, bo to wstyd, żeby taka gazeta w niepodległej Polsce za wyrocznię uchodziła. Zero wiarygodności.

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Gość zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Poetry from DAD Ciepła, bo wiadomo jeszcze żywa Wrażliwa, bo wiadomo - wejdziesz głębiej to się wydrze Dobra - bo leży jak kłoda Troskliwa - bo delikatnie ściska mięśnie Kegla   Nie jestem prawiczkiem ale chyba wolałbym nim jeszcze być. Mentalnie w sumie jestem bo te wszystkie wychlapane nadzieje spłynęły kanalizacją bylejakości.
    • O Obławie już śpiewali w paru ustrojach nawet i nawet niebanalne pieśni   Urządzili taką jedną jednemu samotnym wilkiem go nazywali trop za tropem, ślady, masa śladów   Samotny dał w długą przez pola niejedną tundrę zwiedził, widział pejzaże leciał co sił po przestworzach by uciec (wiadomo, że chciał najdalej)   skraje, przepaście, czyny ponad bohaterkę że nie zginął, że uratował, że gryzł zamiast być zagryzionym, że ujrzał   A potem wrócił na stare śmieci mocniejszy i tylko bardziej zajadły i głodny, przeraźliwie głodny oraz ujadał   I role ponownie mogły się odwrócić bo wiadomo dziś gonisz jutro uciekasz wdał się więc w pogoń, gniótł czynami   ugniatani uciekali w popłochu krew dużo krwi, szarpanina po brzuchach z czasem wrócili wzmocnieni legendą dokonań   Co po nich pozostało tak naprawdę? Pieśń, dużo pieśni i praprawda o kole historii... męskie kłamstwa o sensie porażek i zwycięstw   Słuchały wzruszone, zaciekawione, utwierdzone kobiety one lubią melodie twardości szamotanin choćby po to, by we własnym życiu pięści   nigdy nie wybrać... (swoich synów chcą na artystów lub lekarzy) (a w co pójdą - przenigdy nie wiadomo ://)   Warszawa – Stegny, 16.11.2024r.   Inspiracja - Obława - Jacek Kaczmarski oraz    
    • Rozedrgany w krtani ryk zatrzymał się i dusił w gardle grudki stalagmitów sączonych apatią płuc zaległy flegmą lustrującej grozy.   od zroszonych łzami rzęs pod ramami powiek wejściem do jaskiń wilgotnych i zimnych. W jej źrenicy, w jej odmętach na policzku wilgotnym i chłodnym, wargi me dotknęły chropowatej ściany kościelnego muru, zamkniętych na zawsze Edenu bram.   ...   wedle wspomnienia święcona woda polała się z pocałowanego pomnika, na moich kolanach studziła obumarłe ciało.   Topię się w zalewie słonego potopu malowanych wrót i pogryzionej księgi. W innym świecie szukałbym powodu, kluczyłbym w poszukiwaniu odpowiedzi i oczyszczenia.   Lecz w tym Nie starczy tchu nawet na gorycz.   23.09
    • mówiłeś, że jest w nas droga; mleczna jaskrawość — pełnia migocących gwiazd.   nie odmieniam ich przez lata — świetlne dawno za nami. żyjemy  i wszystko co nasze żyć będzie.   jestem — jesteś cząstką pulsującego światła, wiecznością, która nawołuje.   przez cały czas idziesz — idziemy szukając odpowiedniego świtu, by pogodzić się ze światem;   złapać tej świeżej gałązki,   
    • @Ewelina Jestem wysportowany, możesz uruchomić wyobraźnię albo przeczytać mój kolejny wiersz.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...