Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nie urodziłem się wczoraj.

Ty też nie. Skąd wiem?

Co za głupie pytanie.

 

Widzę twoje odbicie w oknie.

Jedziemy tym samym pociągiem,

chociaż po innych torach.

Ot, taki paradoks naszej rzeczywistości.

 

Czasami odnoszę wrażenie,

że również w innej czasoprzestrzeni.

Łączy nas przedział.

Otwierają się drzwi pomiędzy

 

i wtedy zastanawia mnie

czy w ogóle możliwe jest

zderzenie, jakie zdarzają się

 

innym

 

pociągom.

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witaj -  ciekawy wiersz - i ciekawe pytanie - ale jednak się zdarzają...

Psychologicznie  to brzmi ale prawdziwie.

                                                                                                                        Pozd.                                                                                                                     

                                                                                                                         

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale są rodzynki, które przetrwały lata.

Tydzień temu, mój syn jęczał jak trudne są studia medyczne.

Zacytowałem mu jeden z tekstów kloacznych.

"kiedy jesteś załamany

życie wyda ci się piekłem

włóż głowę do sedesu

i przytrzaśnij mocno deklem"

 

Odpowiedział:

Kiedy byłeś w pubie  "U szkota".?

Ostatnio, trzydzieści lat temu.

Chyba nie uwierzył. Wpis na ścianie toalety dalej istnieje i dalej zostaje w pamięci.

Ale to też nie jest mój. Ja pisałem bardziej polityczne - takie były czasy. np.:

" Gdyby Urban

włożył turban

to zamiast świni

byłby Chomeini"

 

Zastanawiam się czy już nie nadszedł czas na podobne akcje.

 

Pozdrawiam

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma Ja już się określam, że jestem człowiekiem, gdy chcę wejść na swoją pocztę. :))) Pozdrawiam. 
    • @GosławaNie o to chodzi, Twój wiersz jest właśnie taki - działa na zmysły, na wyobraźnię. Nigdy nie widziałam jak uśmierca się zwięrzęcia. Może dlatego zrobił na mnie tak ogromne wrażenie. 
    • @hania kluseczka Koleżanka to jest zdaje się specjalistką puenty, a nie morałów :))   @violetta Piszę o sytuacji, a bywają takie, że tej winy rzeczywiście nie ma, choć peelowi wydawało się przez 20 lat że była. A jak peel się połapał w końcu to dziwnie mu z tym było i też długo. Życie i takie pisze scenariusze. Dużo spraw również damsko - męskich ma duży wymiar niechcący. 
    • @Simon Tracy To Twój  bardzo wyrazisty, mroczny świat, który żyje własnym rytmem - na pograniczu snu, koszmaru i metafizycznej medytacji. Jest w tym coś z Poe, coś z romantycznej makabry, ale też bardzo osobisty ton – jakby narrator wędrował po własnym, prywatnym zaświecie.   
    • @Amber to jest jedno z moich ukochanych dań zaraz po czerninie z kluskami ziemniaczanymi uwielbiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Krzysztof2022 dziękuję pozdrawiam serdecznie @Simon Tracy bo takie to właśnie były sielskie klimaty  A ten mrok który mimo wszystko był to dla gospodarzy codzienność    @iwonaroma dziękuję Ikonki za miłe słowa pozdrawiam serdecznie @Wędrowiec.1984 bój się bój Łap @Wiechu J. K. w latach 80 też można było takie rzeczy zobaczyć  Ja wychowałam się na wsi i dla mnie widok zabijanych zwierząt hodowlanych jakoś specjalnie nie ruszał  Teraz zostałyby na moich rodziców nasłane wszelkie możliwe służby  Wtedy to była normalność że zwierzęta hoduje się na mięso  Co prawda mój tata nigdy osobiście żadnego nie uśmiercił  Prosił o to sąsiada  Miał jak na "chłopa" za miękkie serce  Nawet burzy się panicznie bał i uciekał z domu do sąsiadów  To mama była takim filarem twardo stojącym na ziemi i wszystko mocno za "mordę " trzymała  Lubiłam jako dziecko pomagać przy porcjowaniu mięsa  A smak świeżonki do tej pory pamiętam i czerniny takiej zupy z krwi kaczki   @Berenika97 przepraszam nie chciałam nikogo obrzydzić  Po prostu lubię pisać takie bardzo realistyczne wiersze żeby było czuć tą autentyczność przeżyć  Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuję za słowo pod wierszem
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...