Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gwiezdny wędrowiec-Piramida snów

Saint Germaine

Przez Saint Germaine
w Test / śmietnik

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ast Voldur

Ast Voldur

Opublikowano
Opublikowano

Dobry Wieczór.Nie odniosę się do tego tekstu, gdyż uważam, iż zieleń w żadnym bądź razie nie odnosi się do żywiołu powietrza.Przynajmniej tak wynika z przeczytanych przeze mnie opracowań.Oczywiście mogę się mylić.Pozdrawiam

Ast Voldur

Ast Voldur

Opublikowano
Opublikowano

Jak najbardziej.Słuszna uwaga.Tylko to przeczy wszelkim rozważaniom filozofów i uczonych nad pojęciem żywiołów we wszechświecie.Nie no pewnie.U mnie kolorem dla ziemi jest biel, dla nieba czerń, dla powietrza brąz a dla ognia zieleń :).Jednym pociągnięciem pióra zmienił Pan ustalony porządek wszechrzeczy.Brawo.

Ast Voldur

Ast Voldur

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Właśnie teraz widzi Pan naocznie czym jest tutaj prawda o czymkolwiek w ustach zakłamania.Autor pisze, iż podoba mu się wiersz a mimo to nie podpiera go plusem.Pan Jacek_K podnosi reputację jedynie tym, którzy podnoszą jego.Zauważyłem to w mig na swoim przykładzie :).Jakie to wszystko małostkowe :)

Ast Voldur

Ast Voldur

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pan bez wątpienia latał w kosmosie :).Nie będę już ciągnął dłużej tej tyrady.Skoro nie ma żadnych prawd niech Pan teraz wyjdzie nago po zakupy do Biedronki i powie przy kasie : ja nie jestem goły to Pani inaczej postrzega czas.Hahahaha.

  • Mateusz zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tectosmith
      Przed świtem. Cz. 2.

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      8 lat prawicy zrobiło swoje. Ludzie nawet przestali rozróżniać syreny alarmowe. Ja jestem starej daty i kiedy usłyszałem dźwięk modulowany wiedząc, że Rosja jest ponad tysiąc kilometrów stąd wiedziałem, że to nie chodzi o zwykłe bombardowanie.  Sprawdziłem telefon - brak zasięgu. Telewizor był włączony, ale nie mogłem znaleźć żadnej stacji. Wtedy już wiedziałem, że po nas. Cholera, po nas. Krzyknąłem na mamę, żeby się zebrała, zaprowadziłem nas do piwnicy. Odgrodzony od świata i reszty betonem i drewnianą klapą. Wiedziałem, że już po nas ...  Błysk był niesamowity! Nawet przez te szpary w klapie oślepłem! A przecież nic istotnego nie było w naszym pobliżu. Huk był jeszcze gorszy. Nigdy nie słyszałem tsunami, ale wyobrażam sobie, że tak to właśnie wygląda. Ten wszechobecny łomot, łoskot, trzęsące się fundamenty i klepisko,  i trzask przewalający się nad głową pozbawił mnie złudzeń. To był atak atomowy... A tak długo od tego uciekaliśmy...  Moja mama krzyczała i płakała, nie mogłem jej uspokoić. Syn był w szkole a jego matka cholera wie gdzie. Nie wiedziałem czy mam płakać, czy podciąć sobie żyły, czy działać? Co, cholera zrobić? ...  Powiedziałbym, że kiedy wszystko ucichło..., ale nic nie ucichło! Ten jazgot i hałas wcale nie zamierał, wciąż trwał, jakby w nieskończoność. Jasność zanikła ale źrenice jeszcze tego nie dostrzegały. Wiedziałem, że to koniec i nie wiedziałem co dalej zrobić ...  Nie wiem co nad naszymi głowami przeleciało, ale to już nie był nasz dom. Właz się nie załamał i zastanawiałem się czy dam radę go odgruzować bo okienko na ziemniaki było za małe, za małe żeby się wydostać.  Moja mama ucichła skulona w kącie tuż obok mnie. Przestała płakać. Nie wiedziałem czy to dobry sygnał. Teraz wiem, że nie był dobry. Te ponad dwadzieścia lat różnicy robi jednak swoje. Niestety.  Po oślepiającym huku przyszedł czas na trzaskające płomienie. Drewniany dach pokryty papą nie jest wyzwaniem dla takiej bomby. Nadal się dziwię, że ten smród smoły nie wniknął do naszej piwnicy.  Serce tak bardzo mi łomotało, że nie wiedziałem jak się uspokoić. Łapałem powietrze haustami jakby go brakowało... I nie myliłem się, brakowało czystego powietrza.  Zrobiło się dużo cieplej, mama zamarła jakby we swoim śnie. Nie mówiłem nic bo nie było nic do powiedzenia. Wciąż zastanawiałem się co dalej, jak my przeżyjemy. Wtedy nie wiedziałem jeszcze, że nie przeżyjemy wszyscy, nie w tym domu..., nie w tej miejscowości...  
    • FaLcorN
      Po_ród

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @Nata_Kruk Dobrą treść, chce się jeść, pozdrawiam!
    • Nata_Kruk
      Po_ród

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Andrzej P. Zajączkowski... @sisy89... @FaLcorN... bym pominęła, dziękuję za Wasze ślady czytania.
    • Nata_Kruk
      niebieskie oczy, których nie dotknę

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Emocjonalny, dobrze wyrzucić z siebie to, co grzęźnie w środku i trawi noce.
    • Nata_Kruk
      Komfort

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Dołączam Andrzeju do słów, Bereniki. A poza tym, szczerze napiszę, że piszesz coraz lepiej.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...