Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Leona
      Ukryty cień

      Przez Leona · Opublikowano

      W głębi ich serc, ogromnym mrok panuje. Nie pragnie miłości, wszystko co dobre psuje. Byli na siebie źli, robili okropne rzeczy uwierz! Zło zmuszało ich, na twarzach gościł  jedynie smutek.   Dobrze znali granicę, bali prawdziwie kochać. Bo jak ktoś kto jest zły, ma dobrem operować? Choć zależało im, choć prawdziwie chcieli kochać. Nie odważyli się, mrok nie dopuścił słońca.
    • Stary_Kredens
      Co w nas

      Przez Stary_Kredens · Opublikowano

      @Starzec fajna krotochwila Kredens pozdrawia 
    • Stary_Kredens
      Ballada

      Przez Stary_Kredens · Opublikowano

      @Konrad Koper powinno być chyba świerszczom, miły wierszyk Pozdrawiam kredens 
    • andrew
      Na śmierć Ryszarda Siwca

      Przez andrew · Opublikowano

      @yfgfd123 @yfgfd123 Wspomnienie, Ono nie wskrzesi, ale może obudzi sumienia,a może zrobi to dopiero kolejna wojna. To ona niektórym wraca człowieczeństwo. Nie dostrzegają go w codzienności.    Pozdrawiam serdecznie  Spokojnego dnia 
    • Stary_Kredens
      Chyba do siebie nie pasujemy

      Przez Stary_Kredens · Opublikowano

      Porzuciłam moich bohaterów  Zastygli w pół gestach w pół krokach Choć byli już tak

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ‍ blisko celu A cel ten był w pięknych widokach   I byli nad wyraz wspaniali  Pełni pasji uczciwi Na szczyty się dziarsko wspinali  Bo przecież nie byli tchórzliwi    Więc czemuż to się tak stało? Cóż brak chęci i wytrwałości  Lenistwo co raz opanowywało  Życia meandry i zawiłości    A przecież wciąż o nich pamiętam  Wiem że oni gdzieś są  I czasem od wielkiego święta  Znowu odwiedzą mój dom   Czy mogliby tutaj pozostać? Tak, bardzo bym tego chciała  Lecz oni są tacy wspaniali  A ja przy nich cóż, taka mała         

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...