Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Świetne i bardzo prawdziwe nawiązanie.

Podoba mi się rzeczowość i jasność przekazu. 

Tekst, który skłania do rozmyślań.

Przez to, że jest krótki, można go łatwiej odtworzyć w pamięci.  

W moim stylu, nie ma co ;-)

 

Pozdrawiam!

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję za tak pozytywny odbiór tego tekstu, cieszę się, że się rozumiemy. :) Myslę, że zgodzisz się że czasem potrzebujemy długiego, nawet wielostrofowego wiersza, żeby wyrazić dokładnie to, co chcemy przekazać (i każdy jego element uważamy za niezbędny), a czasem cała myśl da się zamknąć w kilku wersach i to nam w zupełności wystarcza. :)

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zgadza się :-)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To o czym piszesz, to jak ilość składników do przyrządzenia jakieś potrawy. Jedna potrzebuje więcej, aby ją przygotować, druga mniej, ale jedna i druga może okazać się tą smaczna ;-)

 

Tak mi się jakoś skojarzyło...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To bardzo trafne skojarzenie. :) Czytałam o kandydacie na nowego szefa kuchni we włoskiej restauracji, który otrzymał polecenie przyrządzenia najprostszego spaghetti "aglio e olio" (z oliwą i czosnkiem), bo na najprostszych potrawach najlepiej można się przekonać, czy ktoś umie gotować, czy nie. :)

Opublikowano

A to dobre, no proszę ;-)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Siła prostoty w przekazie (oczywiście bez infantylności), ale to zapewne jeden z kilku kluczy w słowie pisanym ;-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Osobiście lubię zarówno długie, rozbudowane i pełne treści poematy, jak i drobne "perełki", zwłaszcza takie, gdzie gra słów lub celne użycie związków frazeologicznych trafia od razu w samo sedno. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...