Miłość prowadzi nas (wiersz - piosenka)

[Janusz Józef Adamczyk]

Spojrzałaś tak,
jakby nieśmiało pytając o miłość.
Cóż mogłem powiedzieć? - 

niepewność i lęk panowały nade mną.

 

Twoje ciche słowa,

jakby niechcący powiedziane,

ożywiły moją duszę, zniknęła pustynia,

otworzyłem dla ciebie  moje ramiona.

 

Niczym rajskie ptaki płyniemy po niebie,

piękno naszych dusz koi ból,

dosięga Boga, a On - nas,

kolejny cud - tuż, tuż.

 

Nowe życie, nowy czas -

coraz mniej szarości, zniknęła mgła,

dzień za krótki - tak mocno chce się żyć,

i noc i Wszechświat - też dla nas.

 

Każde słowo, każdy gest -

cząstką obrazu naszych dni i lat,

w jego tle - bawiące się dzieci,

w jego głębi - bezkres nasz.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  dawno cie nie było - super wiersz taki inny

od twych poprzednich - lekko i przyjemnie się czyta.

Nie ma w nim filozofii która czeto gościła w twych 

wierszach - jest czysty obraz ozdobiony miłością.   

Takie proste wiersze lubię.                     

                                                                                                                  Pozd.                    

[Janusz Józef Adamczyk]

Dzień dobry Waldemarze; ale przemiło zaskoczyłeś mnie Twoim ciepłym słowem ad. mojego świeżego utworu. Miło Cię widzieć i czytać. Pozdrawiam

[Sylwester_Lasota]

Jaka piękna piosenka!

Serio.

Jeszcze do niej wrócę :)

Pozdrawiam serdecznie :)

[Janusz Józef Adamczyk]

Panie Sylwestrze, tymi trzema słowami - "Jaka piękna piosenka!" - bardzo mocno ożywił Pan moje serce! Jakże niewiele potrzeba - mógłby tak ktoś rzec - aby dodać człowiekowi skrzydeł! Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie.