Przestaję umierać

[duszka]

...bo miłość

zaczyna

 

odłamki

już zbierać

 

i sklejać mnie

w kształtne naczynie

 

odżyję.

 

.

Edytowane 19 Marca 2019 przez duszka (wyświetl historię edycji)

[WarszawiAnka]

Bardzo piękna i pokrzepiająca miniaturka, Duszko. Motyw naczyń, całych, popękanych i rozbitych w drobny mak jest mi bardzo bliski, też nad nim pracuję.

Zastanawiam się jednak, czy ta miłość, która zaczyna "zbierać i sklejać" pochodzi z wnętrza - czy z zewnątrz? Kiedy naczynie jest rozbite, nic wewnątrz już nie ma - bo i samego wnętrza już nie ma...

 

Pozdrawiam

[Kobra]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zabrałabym "a".

[Marlett]

...bo miłość

zaczyna

 

odłamki

już zbierać

 

i sklejać mnie

w kształtne naczynie

 

odżyję.

 

 

PozdrawiaM :)

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam   -  wersja  Marlett poprawiona czyli skrócona bardziej na tak.

                                                                                                        Pozdrawiam obie panie.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ciesze się, że przemówiła do Ciebie, WarszawiAnko,  i do tego pokrzepiająco :) Tak, to jest miłość z zewnątrz, a według mojego odbioru to nawet ta najwyższa, z "nieba", i mam wrażenie, że sklejając mnie robi sama dla siebie nowe naczynie, które chce sobą wypełnić. Taka też moja nadzieja i powoli też uczucie. Dziękuję Ci za miły i wnikliwy komentarz :) Pozdrawiam.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zabrałam "a" razem dołączonym do niego słowem :) Dziękuję Ci za uważne czytanie, dobrą radę i serduszko :) Pozdrawiam

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jest już tak, jak zaproponowałaś - spodobało mi się :) Dziękuję i pozdrawiam!

 

 

Edytowane 19 Marca 2019 przez duszka (wyświetl historię edycji)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

I ja pozdrawiam dziękując Ci za wsparcie dobrej rady od Marlett :)

 

 

Edytowane 19 Marca 2019 przez duszka (wyświetl historię edycji)

[Kobra]

Jakoś zawsze łatwiej majstrować skalpelem nad czyimś utworem niż nad swoim. :-) Mniej boli czy co?

[Maja Cyman]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

bravo! gratuluję:)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Możliwe, że patrzymy na cudze świeższym i przez to trafniejszym okiem.... Ale odwagi chyba potrzeba do tego więcej :)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ślicznie dziękuję! :)

[WarszawiAnka]

@duszka : Dziękuję. :)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Takie odżywanie podoba mi się bardzo.

 

Pozdr. :)

[Gość]

Genialne w swej prostocie!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miłość, to punkt odniesienia do wszystkiego.

A kiedy odczytałem słowo: "odżyję" - pomyślałem sobie: 

"No właśnie, przecież dzięki miłości można zacząć wszystko od nowa, albo na przekór trudnym wyzwaniom..."

Dzięki za wiersz, inspirację i fantastyczne przesłanie ?

Pozdrawiam duszka!

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Według mnie, to jedyne, prawdziwe i dlatego uszczęśliwiające odżywanie :) Dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam :)

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Twój komentarz, Artbook,  wzruszył mnie i spowodował  że bardziej uwierzyłam w to, o czym mówi mój wiersz - dziękuję! :) I bardzo się cieszę, że Ci się w swojej prostocie spodobał i do Ciebie tak żywo przemówił :) Serdecznie pozdrawiam!

[duszka]

@Pan Tarhej Dziękuje Ci za czytanie i serduszko :)

[Sylwester_Lasota]

A tutaj tak sobie, moim zdaniem. Niemniej byłem i czytałem :)

Pozdrawiam :)