Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasem taki jest, nawet dosyć często. Po kropce musiałabym stawiać wielkie litery. A wielkie litery w małym wierszu wyglądają jak mały człowiek w dużym kapeluszu, po prostu śmiesznie. Psują mi wizerunek.

Nie śmiej się proszę ze mnie, to takie małe moje dziwactwo :P

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ciekawe porównanie. :)

Ale ja się wcale nie śmieję. Skoro tak to widzisz...

Zresztą, najważniejszy jest wiersz. Interpunkcję możesz dodać później - nawet za dziesięć lat. :)

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Idealnie napisany wiersz. Chciało by się dużo napisać, ale tekst mówi sam za siebie i nie trzeba nic dodawać. :)

 

Pozdrawiam Panią Alicję.

 

PS. Mam rodzinne powiązanie z rodem Wysockich, niestety nikt z moich krewnych nie należał do ambitnych twórców.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Janko, a czepiaj się, robisz to tak wdzięcznie i z fasonem, że aż miło :)

Przebudzenie po tamtym śnie, było tak nagłe, że wszystkie kropki pozostały w pościeli. Nie mogłam ich zbierać, bo zapomniałabym treści P:

Już tu nie raz rozprawiałam i rozwlekałam się w  temacie kropek. Mój Fiś na tym punkcie, czasem blednie i daje się nawrócić, ale przeważnie pozostaje uparty.

Dziękuję, że byłeś, jesteś i, że będziesz.

Miłego dnia :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zatem możliwe, że jesteśmy spokrewnieni?

To popularne dosyć nazwisko, mnie zostało po mężu. Ponoć Wysoccy, to utracjusze, ale samo nazwisko mi się podoba, więc zostawiłam, a co tam.

Gaźniku, proszę bez "pani" wszyscy jesteśmy z jednej rodziny, przynajmniej na tym portalu.

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Świat jest mały. Kolega kiedyś poznał swojego kuzyna na koloniach :) zreszta naszego kuzyna Wysockiego siostrą także przypadkowo poznała , ja nie miałem okazji. A chłopak już nie żyje. 

 

Czasem się zapominam. Postaram się :)

 

Również pozdrawiam. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Anna German- t już tyle lat.     Tamten kraj proponował Jej wiele, ogromne pieniądze, domy i dacze. " Jestem i czuję się Polką"- mówiła. W tamtym kraju czekało na nią miejsce w klinice i lekarze gotowi walczyć o jej życie. Odmówiła- Mamie obiecała- gdy przekraczały polską granicę. Jeszcze gra gramofon z pękniętą płytą, na stoliku szklanka z zimną herbatą. Na moście wciąż Eurydyki z wiatrem tańczące, co zabiera wszystko, by nic nie zostawić. Babim latem szal utkać, mgłom dać nić przędzy. Jeszcze raz wypełnić deklaracje celne, od do - ściśle według wszelkiej wiedzy. A potem przekroczyć granice, które przechodzą ludzkie pojęcie.                
    • Karuzela miłości i radości   Zabawa trwa, radość serc to coś naprawdę wyjątkowego   Rodzinne wyjazdy i spotkania ze znajomymi   Nie tylko karuzela kręci się, też kręci się wata cukrowa i inne słodkości   Pogoda też wspiera i jest wesoło   Cieszą się Ci mali  i cieszą się Ci dorośli Takie dni potrzebują czasu   Dzień pełen rozrywki i humoru   Od rana do późnych godzin popołudniowych – czas na relaks   Od lat cieszymy się tymi pięknymi karuzelami   Zapominamy o codziennych sprawach, bo rządzi zabawa   Nie  kiedy spotykamy przyszłą miłość                                                                                                      Lovej . 2025-08-18                       Inspiracje . Zabawa w Lunaparku
    • @Jacek_Suchowicz  odpowiem olsztyńskim Czerwonym Tulipanem"- bo chyba słowa pasują:   Jedyne co mam to złudzenia Że mogę mieć własne pragnienia Jedyne co mam to złudzenia Że mogę je mieć...(...)   Miałam słowa własne Ktoś stwierdził że zbyt ciasne Co mam zrobić bez słów jak żyć Bez słów jak żyć
    • ucieczka z generycznego snu. prosto w taki o przenikaniu się form. jak nasiąkniętych bibułek. gdzie, grając w kosi kosi łapci, gaworzymy para-wyliczankę: "świndroń-dryńdroń, czy pojawi się klawidroń", mam na nazwisko Manisterdziołek, co w tutejszym narzeczu jest słowem gorszym, niż obelga, za to ciebie – w ogóle nie dotknęło ugroteskowienie. świetlista jak zawsze pokazujesz mi znaki na skórze. poezję spokoju i wolności, od czytania której zwijają się we mnie, kompletnie martwe, liście pełne kolców.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...