(...) nie utrzymasz

[beta_b]

Nie utrzymasz
w locie skrzydeł
gdy pikuje duch anioła

 

i nie złapiesz
gdy opadnie
gdy w zderzeniu z ziemią skona

 

nie znasz siły
by go wesprzeć
choćby nawet szorstkim gestem

 

wie że jesteś
i się starasz
ale ego świata zdepcze

 

bo nie zawsze
co magiczne
sprawdza się też w szarym życiu

 

można niebu
chylić czoła
ale ciężar w sobie wyczuć.

 

----

 

I tak bywa
z artystami
gdy z rachunkiem im daleko

 

tworzą dzieła
wiekopomne
i brakuje im na mleko.

 

Edytowane 21 Października przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 To jest super no i jakże prawdziwe.

 

 

 

...a tutaj aż się uśmiechnąłem ;))

 

Fajne i mnie się podoba, tylko kiedy anioł spada z nieba to już być może taki upadły. Trza się mieć na baczności kogo chce się wezprzeć. ;)

 

 

Edytowane 4 Marca 2019 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to "na życiu" troszkę jakby nie tak. A co myślisz o tym?

sprawdza się na co dzień w życiu

(...)

lecz ten ciężar w sobie wyczuć

kerowniczko wspomóż wieszcza

samochodu przyfiluję

znasz mie przecież obok mieszkam

już go nikt nie porysuje

wycieraczki nie ukradnie

żadna łajza a kołpaki

same się założą zadnie

kerowniczko - dwa złociaki.

;)

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dusza artysty bywa niespokojna. A ktoś musi dbać o codzienność, to głos tych przy ziemi ;) Pozdrawiam, bb

 

Zmienione, kapitanie!!!

A to kapitalne, kapitanie! Na libretto do praskiej operetki.

Ściskam ciepło, bb

[tetu]

A mi jeszcze coś zgrzyta w pierwszej strofie beciu. Moim zdaniem lepiej brzmiałoby skrzydeł, nie skrzydła, a "są anioła" przeniosłabym do osobnego wersu, albo dałabym myślnik, byłoby przejrzyściej, ale to tylko luźne sugestie;) 
Fajnie spuentowane. Pozdrawiam beta_be. 

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

[tetu]

O! teraz jest ślicznie;) 

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tetu, 

zmieniłam, masz rację - wersja była przekombinowana. 

 

Nie dzielę artystów ze względu na płeć a na szczególną wrażliwość, która przysłania codzienność. Jest nawet stereotyp - ot, artysta. 

Dźwiganie artysty przez całe życie wymaga poświęceń (m.in. Zofia Beksińska). 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... to prawda..

a Zofia Beksińska, rzeczywiście nie miała łatwo, tak mi się wydaje. Bardzo lubię obrazy Beksińskiego.

Pozdrawiam Beto.

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Uwielbiam. 

[8fun]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przecież wiadomo, że w życiu, od razu widać, że "w życiu" dopisane, żeby się rymowało:)

 

 

bo nie zawsze
co magiczne
sprawdza się (nam) w szarym w życiu

można niebu
chylić czoła
i ten ciężar w sobie wyczuć.

 

Ingerując jak najmniej w tekst. w szarym = codzienność = na co dzień 

 

Edytowane 4 Marca 2019 przez 8fun (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To nie tylko to. Problem z artystami jest taki, że 1% (w porywach) odnosi sukces, a finansowy, jeszcze mniej, a wśród innych zawodów, można bćc przeciętnym o w miarę dobrze funkcjonować. Tak więc jest to systemowy mechanizm. Nawet taki Mozart bił sie o posadę nadwornego kompozytora, bo to dawało regularna kasę.  

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Racja, zmienione, dzięki. 

 

Zgadzam się, do tego pragmatyzm słabo się klei ze sztuką... ;) bb

[Jacek_Suchowicz]

O! - tekst się wydłużył i zyskał

 

bo nie zawsze
co magiczne
sprawdza się w szarym życiu

 

można niebu
chylić czoła
ale ciężar w sobie wyczuć.

 

w naszym świecie przecież nie ma nic za darmo

nawet niebo coś narzuca czegoś chce

wiele potu trzeba wylać nim przygarnie

zdać maturę tę ostatnią aby wejść

 

Pozdrawiam

 

Edytowane 5 Marca 2019 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

Beciu, leży mi jak ulał.

Pięknie skrojony, wypieszczony, z gustowną puentą.

 

prawdę wam powiem poeta z wiersza
 zysku ma tyle co figa z makiem
 a drapie papier jak nawiedzony
 to niepojęte przecież jest jakieś

nie pokazując palcem nikogo
 zawsze bezpieczniej jest wytknąć siebie
 zamęczam wierszem do zanudzenia
 czemu to robię przyrzekam nie wiem

 

Pozdrawiam i ściskam :)

 

Edytowane 5 Marca 2019 przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Krzysic4 czarno bialym]

Chciałbym zabrać do ulubionych ale zapomniałem jak lub opcją została wyłączona. 

Co do utworu świetny. 

[Marlett]

Tworzenie dla artysty powinno być radością ,

jednak wiele dzieł rodzi się w bólu. Tworzenie daje wielką satysfakcję,

można powiedzieć, że jest niejako terapią dla artysty wiecznie głodnego tworzenia.

Trudno czasem w ten sposób zarobić na  chleb i mleko.... 

ale ;

 

laisser l'art vivre

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Za zgrabny, rymowany komentarz kłaniam się Jacku. :)

 

I Tobie - wróżko Alu dziękuję za rymowane słowo. Bardzo takie lubię :D

 

Tu się nie wypowiem, nie wiem, nie znam się, nie orientuję się, zarobiony jestem. Ale i tak ściskam ciepło.

 

Dla mnie artyści przez swoją wrażliwość nieosiągalną dla zwykłych ludzi są odmienni, stąd sztuka jako terapia bardzo tu pasuje ;) Ściskam Marlettko. bb

[Luule]

Podoba mi się ta metafora anielska, i jakże mi bliska. Artyści, ale też po prostu marzyciele i Ci co odpływają w myślach wysoko, wysoko, patetycznie, idealizując świat - tak sobie charakteryzuję tą grupę. Im wyżej, tym niżej - gdy słońce roztopi wosk;) ładny wiersz, płynie. Pozdrawiam Beto

[Maria_M]

Beciu, bardzo mi się Twój wiersz spodobał, rewelacyjny i tak lekko poprowadzony. Pozdrawiam :)