Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Król upadły

Wędrowiec.1984
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wędrowiec.1984

Wędrowiec.1984

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Król upadły

 

Gdy serce króla gaśnie, gdy w ciszy zapada,
Godzinę martwą biją, odtąd po wsze czasy,
Zegary wszelkie jego, otchłani kompasy,
Szykując w podróż władcę, bezkresów nomada.

 

Król czarne dzierży berło, przestrzeni i czasu,
Wszechświata on watażką, próżni magnaterią,
On słońc i planet zgubą, nasycon materią,
Pożądać wiecznie będzie, gwiezdnego popasu.

 

Lecz zgaśnie król ciemności, z inne wespół pany,
Gdy za miliardy epok, jeno czerń zostanie,
Król przezwycięży króla, skończą się tyrany,

 

I zapanuje pustka, śmierci jazgotanie.
Nie będzie już wędrowca, co wiecznie wygnany,
Podziwiać miałby cudy, nim koniec nastanie.

 

---

Tymże sonetem pragnę się przywitać, ponieważ to mój pierwszy post. Interesuję się poezją okresu romantyzmu i czasami próbuję coś samodzielnie napisać. 

 

Tytułowy król upadły to gwiazda, która umiera i staje się czarną dziurą, postrachem wszechświata, wokół którego zamiera czas, i którego boją się wszystkie królestwa żywych.
Takich królów jak ten opisany w sonecie są setki tysięcy i przez miliardy lat zawsze dochodzi między nimi do bratobójczej walki. Jeden władca wchłania królestwo drugiego, to nieuniknione.

A gdy już wszyscy władcy pomrą, jeno pustka zostanie w wiecznie rozszerzającym się uniwersum.

 

Pozdrawiam poetów!

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
6
Maria_M

Maria_M

Opublikowano
Opublikowano

Witaj na forum. Duży plus za formę wiersza. Ale dla mnie temat jest  zbyt patetyczny i wzniosły, daleki od teraźniejszości, język też archaiczny. Fajnie, że pasjonujesz się romantyzmem, wobec tego spróbuj napisać sonet o czymś współczesnym. Jestem pewna, że wyjdzie Ci świetnie. Powodzenia;))

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Czuję się pozdrowiona przez Bayrona :))

Szczerze mówiąc trochę za daleko do tyłu jak dla mnie. Przeszkadza mi język, zupełnie jakbym była przedpotopowa ;)

Nic to, przeżyjemy i pseudo-Bayrona. Czekam na coś więcej, zanim usłyszysz ode mnie hymny pochwalne ;P

 

Pozdrawiam poetycko :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • homanronet
      Ślepy Tor

      Przez homanronet · Opublikowano

      Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • yfgfd123
      Epitafium dla Kielc

      Przez yfgfd123 · Opublikowano

      kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • Robert Witold Gorzkowski
      Przenikanie

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • Migrena
      Przenikanie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • Roma
      niewiersz

      Przez Roma · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...