Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sam na sam z szafą


Rekomendowane odpowiedzi

o! moja szafo wiekowa
już tyle kobiet cię miało

gdy sama przed tobą stoję
codziennie zerkasz nieśmiało

 

rozpinam guziki bluzki
zdejmuję powoli bieliznę
i nim swym lustrem mnie połkniesz
w różowy szlafrok  się wślizgam

 

o! moja szafo stabilna
o oczach bawolich w uchwytach
wciąż patrzysz jak się rozbieram
lecz nigdy o nic nie pytasz

 

21.01.2019r.

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A moja szafa, no cóż, jest bardzo mało komunikatywna, w ogóle się do mnie od lat nie odzywa, Ale że jest pakowana i stabilna, dlatego  ją lubię. Teraz są modne garderoby, ale taka szafa ma swój urok i klimat.

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

warto co nieco z rytmem się pobawić

bo gdzieniegdzie przysiadł zasłuchany ;)

bo wierszyk sympatyczny,

pozdrawiam.

 

szlafroczek jest ładny, nie przeczę,

podkreśla wszak i to i owo

o innych tu cudach bym trzeszczeć

mógł długo lecz nie śmiem, królowo.

to ja, piąta klepka z podłogi,

przestrzegam cię gołosłownie,

uważaj, ten mebel ma rogi,

a Ty zdjęłaś już niewymowne,

więc jako z podłogi kumpela,

po której wciąż biegasz lub siadasz

- uważaj, bezwstydnik spoziera

tam z lustra, aż sterczy szuflada.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wiem, wiem, że na mnie spoziera,

codziennie czuję to z rana,

jak po nieprzespanej nocy

wstaję roznegliżowana :)))

 

och, moja klepko z podłogi

w jodełkę parkietu złożona

cóż mogę na to poradzić?

bezradnie rozkładam ramiona

 

w moim pokoju jest szafa

stara, ale stabilna

codziennie się na mnie gapi,

nie jestem temu nic winna.

 

 

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo mnie to cieszy. Raczej mało dziś używane, ale w starych opracowaniach o przyrodzie występuje nader często. Stąd chyba zapamiętał am. Dziękuję:) Dzikonda ;)) Dziękuję:)   Ależ proszę. Też go lubię :) Dziękuję:)   Pod Baranią Górą są dwa  źródełka, to Śląsk Cieszyński. Ładnie Ci się skojarzylo. Cieszy mnie, że nie piszę jak odbieram po komentarzu stricte po kobiecemu. Dziękuję:)
    • zmusiłeś mnie do zajrzenia do słownika - dzięki   ładny obrazek spotykany na terenie pradoliny Wisły, gdzie występuje bujna zieleń   pozdrawiam
    • I korki ma tranzytem od rana kanar. Do mety z nartami… kroki.
    • wspomnienie ładne   w tym roku organista, który roznosił opłatki usłyszał szczekanie psów, spytał ile jest - dwa  dołożył dwa różowe opłatki ale i tak zjadły je dzieci. Psy zajęły się kośćmi ze świńskich nóżek - były znacznie smaczniejsze   "Dom i ta rodzina wydają się skałą" która przetrwała okres zaborów właśnie z tej skały Polska powstała feniks odradza się wciąż z popiołu   właśnie dlatego i imię przyjaźni Niemcy wraz z Rosją pracują czynnie i za  pomocą różnych fundacji  pragną rozwalić polską rodzinę   Pozdrawiam  ps w Warszawie jakieś 1,5 miesiąca temu w Alejach Ujazdowskich sam widziałem stoisko z hasłami: "Pozbądźcie się rusofobi." "Rosjanin - Słowianin przyjacielem Polski!"
    • Ale ach jak mnie cieszy to odnajdywanie rozrzuconych rymów. Chyba ostatni o tym/smoków najbardziej się zapamiętuje. Dziś nie można już pisać normalnych wierszy. Bo takie tworzy sztuczna w ułamku sekund. I tak jak życie w niezwykły sposób nagle staje się tak przeraźliwie szybkie jak wystrzał pocisku, co pojęliśmy już po pokonaniu niezłych paruset kilometrów na bieżni, tak też i wierszo-listy o wszystkim co ludzkie, przypomina może już znaczki, które często przedstawiały jakąś serię zwierząt czy roślin zagrożonych, po latach wymarłych. Bardzo ładny znaczek. Dobór słów! Bo m Może Tobie się uda, kto wie :)       Bo może mniej polowania. Jakiekolwiek.   Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...