Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z tekstu wynika, że Boga widzisz i czujesz wszędzie. 
Po czym piszesz, że jest blisko, a nie daleko.  Po prostu Bóg jest wszechobecny. Jest blisko i daleko.

"wiem, że jest blisko, a nie - daleko."  Wystarczy "wiem, że jest blisko". "a nie - daleko." jest tu zbędne. 

Jak mówimy, że cos jest np. drogie to nie potrzeba dopowiadać, że nie jest tanie, bo to jest logiczne.

 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, bo niektórzy ludzie twierdzą, że jest daleko, a ja temu zaprzeczam pisząc: wiem, że jest blisko, a nie - daleko. Przecież to takie logiczne i wcale nie zbędne, a wręcz konieczne. Bóg jest wszechobecny, a blisko może być każdego, ale nie musi. To zależy od ludziego nastawienia, wiary, wyobraźni.

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Gdy, mówisz, że jest blisko, to z automatu nie jest daleko. Jest blisko = nie jest daleko. Jaka by ta bliskość niebyła, fizyczna, duchowa - to nic nie zmieni. 

 

Podsumowanie- technicznie, płynność ok (ale to u Ciebie norma) 
Przekaz słaby, fideistyczny  (a dlaczego miałby nie istnieć skoro ja w niego wierzę) 

Ogólnie - PL czuje obecność Boga wszędzie gdzie sięga jego świadomość i "jest on blisko, a nie — daleko."   na potwierdzenie istnienia podaje "zalezność" - Jak człowiek stworzył rondo, to Bóg musiał stworzyć wszechświat. 

Naprawdę?

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podmiot liryczny chce przekazać, że bóg jest dla jednych blisko, dla innych daleko, dla niego, czyli dla PL- jest akurat blisko. Ten wers jest bardzo logicznie skonstruowany i dosadnie przekazany. Dla przykładu podam, że stwierdzenia typu:

jestem wysoka, a nie niska (mogę być średniego wzrostu)

jestem ładna, a nie brzydka ( mogę posiadać przeciętną urodę)

Są to poprawnie zbudowane zdania i logiczne.

 

Piszę w pierwszym wersie " Ludzie nie wierzą w Boga, bo po co?" , a Ty mi zarzucasz, że dlaczego miałby nie istnieć, skoro Ty wierzysz, ale chyba masz tą świadomość, że jest wielu, którzy nie wierzą?  Ja też wierzę w istnienie Boga. I tym wierszem nikogo nie namawiam do zmiany poglądów, bo wiara to osobista sprawa, ale zastanowić się zawsze można nad niezaprzeczalnym faktem, że żadna rzecz sama się nie zrobi, nawet gdybyś zrobił zakupy na obiad, przyniósł do domy, zostawił w kuchni na stole i po godzinie wrócił, to obiadu dalej nie będzie.

Czy Bóg stworzył wszechświat? Sam sobie odpowiedz na to pytanie. Mnie nie obchodzi czy wierzysz w "moc ręki boskiej", czy nie. To Twoja osobista sprawa.

 

 

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@8fun jeszcze jedna myśl przyszła mi do głowy. Nie wiem, gdzie pracujesz, ale załóżmy, że w teatrze nad scenografiami. Masz wykonać elementy architektoniczne, które stworzą przestrzeń i tło dla sztuki. W tym celu zgromadziłeś dyktę, tekturę, płótno, płytę pilśniową, papier, farby, pędzle i inne potrzebne narzędzie i materiały. Wszystko masz, stoisz i czekasz. Jeden dzień, drugi, trzeci. Gdy się nie zabierzesz do roboty, scenografia sama się nie zrobi! Ale wróćmy jeszcze do tyłu: przecież wymienione przeze mnie materiały, też same nie powstały. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

Witaj Mario - bronisz Boga masz do tego prawo bo jesteś wierząca.

Ale nie wolno ci  podważać  tego że nie wierzą  i ich okłamywać  że nic

z przypadku nie powstało  - przykłady można mnożyć...to po pierwsze.

A po drugie chcąc byś sprawiedliwą  powinnaś napisać  -nie - ludzie nie 

wierzą w Boga bo po co -  tylko dlaczego byłoby to bardziej wiarygodne.

Mario wiesz że ja nic do wiary w którą wierzysz nic nie mam ale 

nie umiem się odnaleźć w tym co napisałaś.

Jeszcze tylko słowo w sprawie tytułu - 

czy pedofilia w kościele to nie dzieło przypadku  - czy Bóg nie widzi

kto jego imię wysławia -  nie umie tego zrozumieć czemu 

tak jest - 

Mam nadzieje że mnie rozumiesz.

Wiem że wiara to delikatna materia ale oparta na szczerości - prawda.

                                                                                                                                Pozd.

                            

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli jestem średniego wzrostu. Jak ktoś nie zna słowa "średniego" to tak powie "nie jestem wysoki ani niski" 

Co z tego ze ktoś nie wierzy a inny wierzy, to nic nie wyjaśnia. 

Nigdzie nie napisałem, że kogoś namawiasz.

nie czytam anonimowych opracowań

 

Zakładając ze Nic samo się nie stało — to, kto stworzył Boga? Czy widzisz już błąd w takim rozumowaniu? 


 

 

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Najbardziej czytelny i przyswajalny wiersz o Bogu, jaki kiedykolwiek czytałam. Brawo Mario!

 

:))

Opublikowano

Wiersz OK.

Sam do końca  nie wiem czy wierzę czy nie, ale w tym temacie kiedyś coś napisałem.

nawet gdy w ciemnościach idę

on jest obok mnie

gdy czasami drogę mylę

on pomagać chce

jasnym światłem w mroku świeci

zawsze przy mnie jest

prostą drogę mi wyznaczył

cel pokazał też

 

 

nawet kiedy go nie słucham

nie obraża się

szepcze wtedy mi do ucha

przestań robisz źle

zrozum w końcu tylko dobro

liczy się w tej grze

ja o tobie wciąż pamiętam

nie opuszczę cię

 

a ja dalej mam problemy

żeby prosto iść

lecę tam gdzie nowe trendy

jak jesienny liść

on cierpliwie na mnie czeka

wie że robię błąd

on rozumie los człowieka

 nie opuści go

 

 

Pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To poważny zarzut i się z nim nie zgadzam, Bo co to jest kłamstwo — to przekazanie informacji niezgodnych ze swoim przekonaniem o rzeczywistości. Maria jest przekonana że to jest prawda czyli nie kłamie.

Np. Mamy zepsuty zegarek nie wiemy o tym, o godz. 15stej przechodzień nas zapyta która godzina, nasz zegarek pokazywał godzinę 16stą. Zgodnie z nasza wiedzą i przekonaniem odpowiadamy 16sta. Podajemy informacje nieprawdziwą, ale nie kłamiemy. 

idąc dalej. zegarek jest zepsuty my o tym nie wiemy widząc na cyferblacie 16stą mówimy, że jest 15sta, podajemy prawdziwą informacje kłamiąc, bo zgodnie z naszą świadomością była 16sta tym sposobem okłamaliśmy mówiąc prawde

Edytowane przez 8fun (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo Ci dziękuję za zrozumienie, a to co napisałaś w komentarzu, to dla mnie duży komplement. Starałam się napisać prosto i jasno.

:))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Napisałam wyraźnie, że sprawa wiary jest bardzo osobista, nic nie mam do ludzi, którzy nie wierzą w Boga. To ich sprawa, nie moja. Tylko stwierdzam, że tak jest. Jedni mówią: Bóg istnieje, drudzy- nie mam Boga. I niech tak będzie.

Pedofilia to nie dzieło przypadku, dobrze zauważyłeś. Właśnie piszę o tym, że nic z przypadku się nie dzieje, nawet  zjawisko pedofilii!!! Jest zamierzonym. wypaczonym świadomym działaniem. To robią ludzie, a nie Bóg. co do tego ma Bóg. Dał człowiekowi wolną wolę. W niczym go nie ogranicza. A że ludzie dopuszczają się wielu ohydnych czynów, to sami za to odpowiadają.

Jeszcze raz zaznaczam Waldemarze, że nic nie mam do Twoich przekonań. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -   dla nie wierzącego  nie jest prawdą że większość ziemskich spraw 

i nie tylko ziemskich nie jest dziełem przypadku - tylko to mam na myśli

czyli że tytuł kłamie czyli że autor też być może nie świadomie ale jednak

to takie proste.

 A zresztą czy  ci co nie wierzą  nie mają prawa się bronić.

                                                                                                                              Pozd.                                                                             

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobrze napisałeś : "nic nie jest dziełem przypadku" Proszę, przeczytaj uważnie co sam napisałeś. Wynika z tego, że jesteśmy jednomyślni. Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
    • @Krzysic4 czarno bialym fajne:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...