Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***(Czas- Czarodziej)


Rekomendowane odpowiedzi

„Ze wszystkich rzeczy, które są w naturze”,
wiatr moje imię dziś porwał w przestworza,
obmywa słonymi rozbłyskami morza,
porwał i niesie przez sztormowe burze.

 

Wzburzona, zimna huraganu fala
wymieszała z wodą głoski i sylaby,
patrzę i czytam napis dobrze znany,
a znaczenie inne - odwagą powala.

 

Ze wszystkich rzeczy i serca uniesień
wiatr mi wyjawił jedną najważniejszą,
przywiał z północy, ogłosił że jesień

 

(ogłosił, powiedział mój wicher kochany),
że serca uniesień na włosy czas niesie
i ciepłym dotykiem czule goi rany.

 

08.12.2018r.

 

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Brzmieniowo ładnie,

pierwsze dwie zwrotki ok, 

ale pod koniec coś pochachmęciłaś.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem co  masz na  myśli pisząc "ogłasił",

może to literówka, a może neologizm, coś pomiędzy "pogłaskał" a "ogładził,

 jeśli literówka to zbyt bliskie to powtórzenie jak dla mnie, wiem,

że ciężko to zastąpić może "oznajmił"? Zwykle nie czepiam się powtórzeń,

nie muszą być błędem, czasami bez nich wypacza się idee. Ale tu mi to nie bardzo pasuje.

 

A jeśli to neologizm (jak pierwotnie odczułam) to drapie mnie w gardle jak młodego kota od kłaków gdy czytam,

wybacz mi to porównanie. A i nie wiem po co Ci ta kursywa przy "jesieni" i "czasie", ja bym jej tu nie stosowała,

ale to tylko ja...

 

Nie gniewaj się na mnie - podtrzymuję, że pomysł fajny, treść ciekawa.

Tylko te dwa wersy mi mącą przyjemność czytania.

 

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Powinno być dwa razy ogłosił, to moja wina. Nie ma tu żadnych neologizmów. Z tą kursywą może rzeczywiście zły pomysł. Tak, w tym wierszu powtórzenia są zamierzone, miały nadać melodyjności charakterystycznej dla vilanellii. Cały wiersz jest eksperymentem łączenia dwóch gatunków literackich. 

Mówi o przemijaniu, jesieni życia, doświadczniach i związanych z nimi zmianami osobowości. Człowiek po piędziesiątce, sześdziesiątce to , już nie ten sam, kiedy miał np.dwadzieścia lat. A czas niesie zmiany w nas i również goi rany. To, tak po krótce. 

No i wszystko to, powiedział mi wiatr.

Zmyślona historyjka, niosąca  życiową prawdę.

Dziękuję za komentarz i wnikliwą analizę. Pozdrawiam serdecznie:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

U Marii lirycznie.

Tak mi się skojarzyło.

"Ze wszystkich rzeczy, które są w naturze,
Śmierć mię dziś jedna swym urokiem nęci:
Bo ma uśmiechów najpiękniejsze róże,
Szelest najcichszy w swoich skrzydeł piórze —
Jak kołysanka wiecznej niepamięci."     Rozmyślania Lange 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Powiem Ci Mario... że czasem aż się boję czytać jakieś wiersze gdy mam wenę pisania. Właśnie z tego powodu, że coś mi przylgnie do głowy i ciężko potem o tym zapomnieć. To naturalne. Czasem coś łazi za mną i już potem nie wiem czy to moje czy nie moje :-O Tak bywa.

Ostatnio rozczytuję się we współczesnej... uwielbiam... Mogę czytać jeden wiersz kilka razy... chłonąć. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...