Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Lubię siedzieć przy ogniu

naprzeciw obcych mi twarzy;

czytać z oczu przygody,

oglądać inne miraże.

 

Lubię siedzieć przy ogniu,

chleb swój na kiju rumienić;

patrzeć na zachód słońca

przy dźwiękach z odległej ziemi.

 

Ref.

Człowiek przychodzi wieczorem

z tobołem niepewnych skojarzeń;

rankiem wybywa szczęśliwy

z siłą, wspomnieniem w darze.

 

Lubię siedzieć przy ogniu

wspólnym i drewna dokładać.

Jedno słowo na wejściu

i jakbyś miał już sąsiada.

 

ref.

Lubię siedzieć przy ogniu

pieca, gdy siąpi na dworze.

Ciepłą podać herbatę,

snuć tęsknotę za morzem.

 

ref.

Lubię siedzieć przy ogniu,

gdy niknie światło płomieni

i ktoś sączy opowieść -

my razem kręgiem złączeni.

 

ref.

16.08.2018

Edytowane przez Roklin (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Też lubię :)

Spodobała mi się Twoja ognista piosnka,

szczególnie:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ten fragment na mnie silnie zadziałał,

zobaczyłam ognisko, iskry z niego padające,

usłyszałam trzaski dobywające się z niego, poczułam zapach wilgotnej ziemi o zmierzchu.

 

Jedną uwagę bym miała, za pozwoleniem:

osobiście napisałabym "drewna dokładać".

 

Pozdrawiam - a jakże - ogniście :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...