Może to właśnie Ty...?

[poeta2000]

Część II

Śmieszna ta wiara, że istniejesz.
Że czekasz mnie i szukasz śladów
w śniegu wydeptanych.

Śmieszne, że gdy pomyślę o Tobie
i naszym dusz podniebnych(m) spotkaniu
robię się wesół.

Bawi mnie to, że dłoń w mojej
zamknięta nim jeszcze stanąłem
przed oczu Twoich blasku płomiennym.

13.12.2004r.

[poeta2000]

Zachęcam do czytania wszystkich części po kolei. Póki co zamieszczam drugą (pierwsza była kilka dni temu). Można traktować je jako większą całość ale wcale nie trzeba. Pozdrawiam.

[hated]

nie wiem dlaczego ale ten styl przypomina mi wiersze Miłosza:). W drugiej strofie wersie drugim wydaje mi się ,że lepiej będzie ,,podniebnym" [bez tego (m) w nawiasie) pozdrawiam gorąco:)