Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ZABRAKŁO KLAMEK

 


Jeśli tam trafiłeś, uciekaj prędko,
póki jeszcze możesz.
Tam każdy jest więźniem własnej głowy –
niewolnikiem zwyrodniałego świata.
W tym piekle nie ma ludzi –
pozostały po nich bezwolne, półżywe kukły,
błąkające się bezrozumnie w koło,
przygniecione masywem nieba.
Każdy jest uwięziony w samotności –
nikt z zewnątrz nigdy nie zrozumie
jego myśli, tłoczonych przez raka
z sześcioma przerzutami.
Tam ma się tylko siebie,
jedynie własne szaleństwo.
Wszyscy są równi – profesor zanudza wykładami
samego siebie, sprzątaczka myśli, że wyleci
przez okno na miotle.
Dla tych ludzi nie ma pór roku,
nie rozróżniają nocy od dnia,
nie wiedzą, gdzie jest sufit, gdzie ziemia...
Stale uciekają przed samymi sobą,
godzinami sprzeczają się z Bogiem,
próbują poznać istotę wszechświata…
Lecz wszyscy wmawiają im, że
NIE MAJĄ RACJI!

 

Powtarzam, uciekaj stąd,
póki jesteś w stanie.
Nie pozwól być uwięzionym za niewinność.
Bo to nie Ty masz ze sobą problem –
tylko ci wszyscy po drugiej stronie.

Opublikowano (edytowane)

Ten, bardzo mi się podoba, jest wspaniały poprzez takie wyraźenia jak: więzień własnej głowy, z sześcioma przerzutami, ma się tylko siebie, półżywe kukły, własne szaleństwo,

że sprzątaczka wyleci na miotle przez okno, .....   nie będę wszystkich wymieniać,

podejście do tematu nietuzinkowe, fajnie się czyta, kolejny wers jest lepszy od poprzedniego.

Pozdrawiam :)

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Wiersz dość przewrotny, może być różnie interpretowany. Czytelnik gubi się wśród słów i już sam nie wie: czy to dosłowność - czy metafora? Czy sam jest szalony - czy wszyscy dookoła? Ale tak czasem bywa. A kiedy chce się uciekać - to po długim biegu można się przekonać, że nie ruszyliśmy się na krok...

Sposób, w jaki piszesz przypomina mi mój własny sposób pisania dawno temu, na samym początku - a szczególnie jeden wiersz. Nie myślałam o publikowaniu go - ale może spróbuję? :)

 

Pozdrawiam

Edytowane przez WarszawiAnka
literówka (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Też nie lubię bycia 'ciepłą kluchą' Miewam kolce i pazurki kiedy trzeba,  ale potrafię też schować kiedy chcę. 
    • fajnie jest się obudzić ujrzeć znajomy krajobraz udekorowany bliskim którego od nowa kochasz fajnie jest zasypiać mając przed oczami wszystko co było miłe co się dziś wydarzyło fajne jest takie życie które się nie ukrywa ozdobione tylko tymi co łzy i uśmiech cenią
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Jacek_Suchowicz... wdzięczna, jak zawsze,  za Twoje wierszowane komentarze... odpowiadam, jn.   słowo słówku niejednakie wyobraźnia pląsa myszka - że to ser szwajcarski za dziurką podąża  prosto jednak sens pochwycić gdy klatka nieczysta co dzień ludzie śmieci znoszą - lepiej je omijać    a że czas się znów rozpędził - zatrzymać wprost trzeba to co kroczy często w ciszy - oczy do patrzenia - i choć nie chcę pomysł jakiś wiąże słów wiązankę  a ołówek wnet spisuje kilka zdań - na bakier   ... ;)   Pozdrawiam.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... wobec tego bardzo przepraszam, będę pamiętać. ... nasycony jest, to prawda. Napisałam.. jest troszkę długawy.. raz, że tylko.. troszkę.. tym samym nie.. ZA.. długi, a długawy. Tak już mam, że gdy widzę bardzo długą treść, często rezygnuję, może niepotrzebnie, co nieco nadrobię, ale nie teraz. Dzięki za odniesienia i wersję.. "dla mnie".. :)
    • @Nata_Kruk tylko tak dla ścisłości -- jestem mężczyzną. Mimo wszystko. A co do wiersza. Jest przydługi bo chciałem go nasycić metaforami. Taki kaprys. Ale dla Ciebie piszę ad hoc wersję mini :     Słońce spóźnione jak kochanek, Jezioro milczy, ale wcale nie cicho, to tylko natura plotkuje bez słów. Oni? Bez imion, ale za to z dramatem, pocałunki tworzą świat, choć wcale się nie całują. Brzeg kiwa głową: „Tak, tak, wszystko się kończy, ale cisza bez końca, bo przecież musi być.”   Trochę taki cienias, ale chciałaś i masz.   Dziękuję pięknie :)         @Berenika97 Bereniko....dziękuję.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...