Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W tym wyniosłym dniu tłumnie na drogach

z chorągwiami  stajemy .
Zgodnie maszerujemy                                                                             
i pieśni patriotyczne śpiewamy?

 

Dumni jesteśmy gdyż w Stulecie
Odzyskania Niepodległości w dobie
globalnej znieczulicy wartości Dziadów                                         
swych posiadamy i nigdy ich nie zaprzedamy.

 

Bóg, Honor, Ojczyzna zawsze w sercach                                  
naszych były i od zagłady społeczeństwa  
niejednokrotnie ochroniły 

Opublikowano

Cześć, 

 

Wiersze (czy też teksty) tzw. okolicznościowe bardzo trudno się pisze

Napisałem ich sporo, zawsze jednak muszą wnosić jakiś element 

nowości, czy też innego podejścia do tematu.

 

Jasno musisz określić formę . Czy piszesz klasyczny wiersz 

rymowany z podziałem na strofy i wersy o identycznej rytmice, 

czy też piszesz wiersz biały - bez rymów

Twój tekst powyżej nie jest ani klasyczny ani biały 

 

Szukaj i pisz

 

T/

Opublikowano

Witam -   niech ci tu dobrze będzie Danuto -  trudny temat ale

taki na siłę pisany - brakuje mi tego czegoś co zatrzyma.

Bo to o czym wspomniałaś jest zbyt poważne...

Ale nie martw się  - na pewno następne będą  bardziej udane

czego szczerze życzę - 

                                                                                                                   Ciepełka życzę

 

Opublikowano (edytowane)

Gdybym się miał zastanowić - jak taki tekst napisać - trudno by mi było 

Czemu to piszę ?

Bo zawsze szukam tematu, który niejako "sam mnie poniesie"

Szukaj niedomówień, nie rozwijaj - skracaj. 

Poezja - myślę - jest sztuką niedopowiedzeń i maksymalnej

krystalizacji myśli. 

 

To, co jest ważne - pisz

 

T/

 

                   

Edytowane przez TomaszT (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Tomaszu napisałeś cyt.To co jest ważne -pisz ,własnie to zrobiłam i niczego nie ubarwiłam , oto mi chodziło .Poezja jest sztuką niedopowiedzeń ale myślę że nie w tym przypadku ,zbyt dużo naszych przodków życie w walkach oddało by o tym z czcią nie pisać i niczego nowego nie wymyślać. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Piszesz od niedawna?

Dlatego napisałem pisz dalej i ucz się formy i składu wiersza.

Faktycznie - może następny będzie lepszy. 

 

T/

 

 

 

 

 

              

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Chyba nie do końca , bo nie potrafimy wspólnie świętować.

 

Mam nadzieję , że chodzi Ci o naszych przodków , a nie o te mickiewiczowskie.

 

Temat wart serducha,  forma trochę mi nie pasuje.

Mój pierwszy wiersz jaki się nauczyłem był o Obrońcach Lwowa:

"...Pośród wichrów zamieci,
pośród wycia, świstu kul,
bronią Lwowa polskie dzieci,
znosząc rany, śmierć i ból.

A gdy wokół grzmią armaty,
Na placówce pełnim straż
Nie porzucim  swojej chaty,
Bo Lwów był i będzie nasz!..."

 

Dlatego nie mogłem przejść obok Twojego wiersza obojętnie.

 

Pozdrawiam

 

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...