gdzie im dziś zapalić znicze
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 15 898
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Witam - tak bywa że dzwonią w zwykły dzień gdy pogrzeb - dzięki
za przeczytanie -
Pzdr.serdecznie.
Witam - czy ja wiem że - mi się wydaje że istnieje - dziękuje że czytałeś -
Pzdr.
Witam - ano można - ale po co smucić czytającego - lepiej go cieszyć -
Pzdr.
Witam - ale bywa i tak jak w wierszu - miło że czytasz i komentujesz -
Pzdr.serdecznie.
@Posem - dziękuje -
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 30 odpowiedzi
- 550 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 360 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 344 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 425 wyświetleń
-
- 16 odpowiedzi
- 370 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@andrew Maki mnie urzekają, szkoda, że żyją tak krótko, że nie sprzedają ich w kwiaciarniach - Eustoma trochę mi je przypomina, jest też romantyczna, delikatna i dziewczęca. Pozdrawiam :) -
Przez Hiala · Opublikowano
@Berenika97 bardzo mi miło. Staram się opisać odczucia bardzo bliskiej mi osoby w moim życiu. Od wiersza- Życie przez Zamrożenie, Pęknięcie i teraz Początek.Może uda się to zamknąć. Pozdrawiam serdecznie i jeszcze raz dziękuję. @andreas taka jest prawda - pozdrawiam -
-
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
A jeszcze niedawno po polu błądziłem śladów wypatrując na miedzy kamieni i wśród artefaktów przez los rozrzuconych pośpiesznie zbierałem okruchy nadziei. W drugim dróg rozstaju krzyż bieluchny stoi gdzie kiedyś powstańcza mogiła się kryła pochylam się nad nią i już nie wiem wcale czy biją pioruny czy to serce moje. Cichnij jaźni drżąca milczcie wargi moje dziś wylewać żalów już wam nie pozwolę na drodze do dworu rzekł mi Wernyhora nie skarż się w modlitwie milcz i idź samotnie. Patrz ostatnie w życiu pąki kwiat rozwiera i w szarości nieba ptakom gniazda kruszy patrz ostatnia w życiu taka chwila nęka olśniewa urodą cudem rośnie w duszy. Bo choć zapał blaskiem zachodzi nad ziemią burz przekrwione błyski tną płonące lasy ku słońcu się zwrócę i jak pielgrzym marny czołem na tej drodze będę bił pokornie. Na koniec uzbieram kwiecia paprotnego różnobarwnej zorzy powiążę z nią wstęgi w księżycowe srebro nić przędzy przeplotę strofy z niej ukręcę i zagram z tęsknoty. -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Dagna No bo co innego może wyjść ze skrzyżowania węża z jeżem, coś długiego z kolcami, coś po mamie, coś po tacie :) @Sylwester_Lasota Dziękuję, no widzisz, bo to jest opowiastka o relacjach z niemożliwym, troszkę o przekraczaniu granic, a przy okazji o konsekwencjach :) @andrew, @Hiala, @Waldemar_Talar_Talar, @Marek.zak1 @Annna2 - pięknie dziękuję :) @Wędrowiec.1984 - masz rację, najpierw był puenta, a potem dorobiłam jej wierszowane koronki :) @andreasNo oczywiście, że ostrożnie. Żmije nie wyglądają sympatycznie, ale jeżyki, a jeszcze malutkie, mają milusie pyszczki - ja się nie dziwię, że wężowi się spodobała pani jeżowa. Sorry, moi kochani goście, bo Wy jesteście, a mnie nie ma, proszę o usprawiedliwienie, nie mogę dogadać się ze snem, pozdrawiam serdecznie :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się