Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

Stoi samotnie
Nieporuszony
Zamknięty od środka
Szara kamienna twarz materii 
Tocząca walkę z czasem
Przemierzając erę

 

Czasem 
Widuję go w człowieku
Taki nieprzystępny 
Taki zimny
Wyrachowany
O kamiennym sercu

 

Sylwia Błeńska  30.09.2017 

Edytowane przez Silver (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

No, wielka szkoda ... Piszesz fajne teksty, ale już kolejny raz umieszczasz je w niewłaściwym dziale. Bo zapewne nie tylko przeze mnie ten wiersz nie można zaliczyć do miniaturek. W końcu administrator może się wkurzyć ...

Opublikowano

Zgoda z przedmówcą, ten tekst z lekka odstaje od miniatury.

Ale ja widziałbym go właśnie jako miniaturę, bowiem trochę za dużo w nim powiedziane.

Jeśli w tytule jest głaz, to wiadomo o czym wiersz - choć może to być metafora;

jednak tu o kamiennej istocie, zatem widziałbym to tak:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

i teraz może to być już taka pulchna miniatura :)

Pozdrowienia

Opublikowano

egzegeta - proszę się zastanowić - w ten oto sposób coraz więcej osób ("rymło" mi się) będzie omijać limit w "gotowcach" i tutaj zaczną umieszczać swoje "nibyminiaturki". Bądźmy więc zarówno roztropni, ale też poważni.

Opublikowano

musbron45

 

Ustosunkowując się do miniatury miałem na względzie li tylko oszczędną formę literacką

i przede wszystkim treść tego wiersza.

Ani mi przez myśl nie przeszło, żeby zacne grono osób parających się pisaniem wierszy

podejrzewać o jakieś machlojki i kombinowanie - jak obejść obowiązujący regulamin.

 

Do pilnowania zasad ustanowionych w regulaminie jest Mateusz.

Ale to nie jest temat do roztrząsania pod dobrym wierszem Silver.

 

 

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

Czytam tylko tak:
 

Stoi samotnie
Nieporuszony
Zamknięty od środka
Szara kamienna twarz materii 
Tocząca walkę z czasem
Przemierzając erę

 

Czasem 
Widuję go w człowieku

 

 

Fajnie piszesz Silver :-)

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...