Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Mojemu Kotu Szaroburemu

żeby ze mną rozmawiał

żeby mnie rozumiał

zamiast oskarżać bez rozmów i pytań

zamiast mnie porzucać

 i robić nam obojgu nadciśnienie

 

Czasem zostawiasz mnie nagle
w sklepie, na życia zakręcie,
pod przystankowym żaglem,
na przyjęciu, koncercie,
na stacji metra i w łóżku,
przy stole, w moim serduszku,
obrażony jak chmura nocą,
nie wiadomo, dlaczego i o co.

Lecz jeśli mnie krzywdzić nie chcesz,
otul mnie ciepłym gestem,
powiedz magiczne słowo.
Przecież czuję, więc jestem.

Czasem mnie winisz o wszystko,
co tylko nam się nie uda,
bo sam chcesz mieć kartę czystą;
ale to czysta obłuda.
Po diabła szukać tej winy?
Wszak wcale tak nie musimy:
razić gromem, obrazić się nocą,
nie wiadomo, dlaczego i o co.

Więc jeśli mnie krzywdzić nie chcesz,
otul mnie ciepłym gestem,
powiedz magiczne słowo.
Przecież czekam, tu jestem!

Oddaj weekendy zepsute,
oddaj zamarłe marzenia,
letnie dni mrozem skute,
słońca wtrącone do cienia;
jeśli cię trochę obchodzę,
nie depcz mnie już po drodze,
obrażony jak chmura nocą,
nie wiadomo, dlaczego i o co.

No chyba że krzywdzić mnie chcesz,
wrogim odpychać gestem,
ranić fałszywym słowem...
Kim dla mnie naprawdę jesteś?

Piaseczno 4.09.2017 r.

Edytowane przez Oxyvia (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Osobisty z serducha i pełen goryczy, ale ta gorycz wypływa z miłości, nie z czego innego.

Dziękuję Ci, Bolku, za czytanie i przymiotnik "dobry".

Serdeczeństwa. :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Heh!... Witaj więc w klubie, Bono. Jest nas trochę, tych "winnych wszystkiemu" kobiet. Chyba powinnyśmy założyć jakiś związek, partię albo grupę na FB? ;)))

Serdecznie!

Opublikowano

Witam -  ładnie i zgrabnie wybuchłaś szczerością - co ja mogę powiedzieć - wiersz zatrzymuje zmusza do refleksji

co  jest dużym jego plusem Oxyvio.

                                                                                                                                                     Ubranego w uśmiech dnia życzę

                                                                                                                                                                                        

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Ci , Waldemarze, za Twoje miłe pochwały dla mojego wiersza i za zrozumienie.

Uśmiecham się, uśmiecham, taka moja natura. :)

Ja Tobie tego samego życzę.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 A dziękuję, dobrze rozumiane pojęcie wygody i dobrze interpretowane dużo mogłoby wnieść pozytywnych rzeczy. Przedstawiłem je jak najlepiej umiałem. Ale też można to pojęcie źle rozumieć. A wtedy mega kłopot się niestety robi. Również pozdrawiam!!
    • Upadłem na cienkim lodzie  przy dźwięku organów  dobiegających z kościoła.    Ksiądz mszę odprawia potem egzorcyzmy za tych którzy utonęli w otchłani czasu.    Podczas padającego deszczu ludzie pod kościołem stoją, nie chcą ich wpuścić do środka.    Tłum wyklętych we wściekłość wpada podnoszą dłonie  do kościoła chcą wejść siłą.    Przed obrazem staną  i modlić się będą kto im wybaczy i jaka jest ich wina.   Ci co nic nie uczynili  winnymi uznano mieczem praw dochodzić będą.    Nie pytają kto wydał wyrok niech więc wycofa i postanowienie zmieni.   Zamilkły organy i dzień dogasa za złamanym drzewem  stoją Ci którzy zemsty uniknęli.   Bóg werdyktu nie cofnie  odejdą zawiedzeni  drugi raz nie poproszą. 
    • Dzień pierwszy. Odzyskałem statek i moją najukochańszą papugę. Zerka teraz na mnie z pod oka. Zastanawiam się czy dobrze zrobiłem ucząc mówienia. A jak zechce pisać? Załoga niekompletna, brakuje bosmana, majtków i majtek. Kobieta na pokładzie to nieszczęście. Bandera schowana i nie zamierzam opuszczać portu. Gołębia poczta donosi, że wnet przycumuje okręt z towarem, na który czekam już kila miesięcy. Jutro udam się do najbliższej tawerny by uzupełnić załogę. Rekrutacja nie obejdzie się bez beczek rumu. Trzeba to zrobić przed przybyciem naszych gości. Obsadzić stanowiska, sprawdzić ożaglowanie i olinowanie, uzupełnić zapasy i wodę. Zgnite beczki wyrzucić. Skontrolować armaty, sztucery i stan prochu. Lontami zajmę się później. Obawiam się, że sakiewki z wyspy skarbów za szybko chudną. Tego obwiesia trzeba przeciągnąć pod kilem za to, że mielił ozorem do pastora. Chyba czeka mnie znów pojedynek. Jednak, gdy sobie przypomnę te koronki, włoski na karku szukają nieba. Sternik, gdzieś się zapodział. Dorwę tego kulawca w jego chacie i przyłożę mu kilka razy. Jak śmiał zostawić u tego lichwiarza sekstans. Jeszcze jedno mam spotkanie z kartografem. Czy temu lordowi odbiło, po co mi pasażerowie, za mało kajut dla darmozjadów. Szczury lądowe. Psiakość.  
    • Ciekawie i oryginalnie piszesz. Wygoda to rzadko używany termin, ale tutaj bardzo pasuje, bo jest czymś więcej, niż spokój i bardziej akceptowalnym, niż konformizm, ale też oczko niżej, niż dobrobyt, więc nie budzi zawiści.  Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Właśnie takie w tej chwili spożywam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...