Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Marry Christmas

Fred
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Fred

Fred

Opublikowano
Opublikowano

Internet śnieży wirtualnymi płatkami po każdym ekranie

karpie stłoczone w lodowej kaszy rozchylają nieme pyszczki

do wymandrzania Stada choinek w pękatych kokonach

z pniem odrąbanym zakrzepłym żywicą szklistą martwą

W odległym schronisku jakiś rotweiller zaszczekał po niemiecku

Nic dziwnego one dziś podobno mówią ludzkim głosem

Się kręci złociutki, każdy ma swoja robotę

Globalny model dziadka mroza nuci uparcie Marry Christmas

do wyczerpania baterii

2
Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witaj -  czytając mam odczucie że ktoś czuje żal do tego wszystkiego o czym mówi wiersz albo chociaż cząstkowo.

Mi osobiście się podoba tak styl.

                                                                                                                                                                                                                     pozd.

Fred

Fred

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Z uwagą czytam takie opinie i zastanawiam się. Czas jakiś temu w pewnym gronie poetyckim próbowaiśmy pisać przed wigilią wiersze o tej tematyce, jakby "cudzym głosem". Tj. Wojtek próbował napisac tak jakby to zrobił Zbyszek, Czy Hania tak jak Kasia itd. No bo skoro zwierzęta mówią ludzkim głosem, to czyż ludzie nie mogą zamienić się rolami i mówić przynajmniej cudzym głosem poetyckim? Ten wiersz to plon jednej z takich prób.  Znajac w miarę dobrze styl wypowiedzi swojego kolegi po piórze próbowałem go naśladować. Teraz badam reakcje na taki sposób pisania, no a dzięki temu, zobaczyłem też jakby inną stronę świetowania bożonarodzeniowego. Bardzo dziękuje za te opinie i poswięcony czas. :) 

Może w najbliższych dniach pokażę też inne wiersze z tej beczki, które pisałem "cudzym głosem" a raczej cudzym słowem. :)

Edytowane przez Fred
literowka (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wierszyki
      Uçraşqanda – Abdurehim Ötkür (Kiedy się spotkamy)

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Bardzo dla mnie dziwny wiersz. I nie jestem oczywiście w stanie ocenić pracy tłumacza. 15 lat sułtanki i stąd cała sytuacja w zasadzie nie do wyobrażenia dla Europejczyka. W każdym razie o ile i ta sułtanka była uczona tylko czterdziestu słów, które wolno jej wypowiedzieć w obecności sułtana (jeśli coś przekr3cilam przepraszam)… bardzo ciekawy. Zaskakujący dialog.  Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • janofor
      Uçraşqanda – Abdurehim Ötkür (Kiedy się spotkamy)

      Przez janofor · Opublikowano

      Uçraşqanda – Abdurehim Ötkür (Kiedy się spotkamy)   Kiedy wczesnym rankiem ujrzałem sułtankę, rzekłem: Tyś Panią z mych snów? Odrzekła mi: Nie!   Miała blask w swych oczach, a na dłoniach hennę. Rzekłem: Tyś jutrzenką? Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Jak się zowiesz? Odrzekła: Ayxan. Spytałem: Gdzie mieszkasz? Odrzekła: Turpan   Rzekłem: Co cię trapi? Odrzekła: To tylko żal. Rzekłem: Czy to miłość? Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Piękna jak księżyc! Rzekła: Chodzi o mą twarz? Rzekłem: Oczy jak gwiazdy! Odrzekła: Przestań!   Rzekłem: One iskrzą! Rzekła: Czy me słowa? Rzekłem: Czyś ty wulkan? Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Co się marszczy? Rzekła: To moje brwi! Rzekłem: Czy to nutria? Nie, to me włosy!   Rzekłem: Co ma piętnaście? Rzekła: Ja mam tyle lat. Rzekłem: Czy już kochasz? Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Gdzie jest morze? Rzekła: W moim sercu. Rzekłem: Czym jest piękno? Powiem ci o pięknu!   Rzekłem: Czym jest słodycz? Rzekła: To mój język! Rzekłem: Pozwól spróbować! Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Czy to łańcuch? Rzekła: Tak, to on. Rzekłem: Czy jest koniec? Rzekła: Tam zmierzam!   Rzekłem: To bransoleta? Rzekła: Tak, to ona. Rzekłem: Czy się boisz? Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Czemuś nie w strachu? Rzekła: Bo przy mnie Bóg! Rzekłem: I co jeszcze? Rzekła: I mój lud!   Rzekłem: Czy to wszystko? Rzekła: Jeszcze dusza! Rzekłem: Czy jesteś wdzięczna? Odrzekła mi: Nie!   Rzekłem: Czego pragniesz? Rzekła: Czerwonych róż! Rzekłem: A co z trudem? Trud to jedna z dróg!   Rzekłem: Kto to jest Ötkür? Rzekła: To mój sługa! Rzekłem: Czy go sprzedasz? Odrzekła mi: Nie!    
    • wierszyki
      Pan Zięba

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cieszę się, dziękuję :)     Super :) dziękuję   @huzarc dziękuję :)            
    • Alicja_Wysocka
      luminaria

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz  jest, ach jest - całe morze, a co któryś ma smaki ten od wody jest zimny ciepły - słońcem bogaci   jeszcze mają zapachy jagodowe czy wiśni marcepany z migdałów, waniliowy - też pyszny   aż się oczom pstrokaci - aż się zjadać zachciewa istny jarmark cudeniek -  dla artystów wyprzedaż   @Kwiatuszek, @sam_i_swoi, dziękuję :)
    • aniat.
      Wiesz

      Przez aniat. · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      fantastycznie

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...