Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

okradła z marzeń

romantycznych snów

zrobiła to świadomie

bez krzty  skrupułu 

 

teraz wmawia  to tylko

małe nic mały krok

że nie powinien czuć

do niej wstrętu 

 

on chociaż  ją pogonił

ciągle jest niepewny 

wygląda przez okno

a potem drzwi

 

z myślą że gdy znowu

się ujawni to mocno ją

upokorzy by zrozumiała

co znaczą i jak bolą

niechciane łzy

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  zgadza się chodzi o krzywdę którą coś wywołało.

Dziękuje że czytałaś.

                                                                                                                           Udanego dnia życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -  dziękuje za to że byłeś i wierszyk.

                                                                                                                                            pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -  myślę że nie udaje - ale szczegółów nie ujawnię - niech będą  gorzką tajemnicą .

                                                                                                                                                            pozd.

Opublikowano

Niechciane łzy bolą

więc po cóż mi one

 nie będę płakała

tylko go wygonię!

Tobie radzę to samo zrobić. Wiersz smutny, choć życie nie tylko smutki niesie. Pozdrawiam w takim razie wesoło.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam ponownie Alicjo - chyba cię zaskoczę  i nie tylko ciebie - wiersz mówi  o samotności

to ona sprawczynią tego  całego zamieszania - ale cieszy  mnie że czytelnik widzi 

to inaczej - wiem że troszkę w tym fantazji ale ja już taki jestem.

Jeszcze raz dziękuje i życzę miłego 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj  muzykancie - myślę że nie są potrzebne znaczy mnie  bo peelowi raczej tak.

Dzięki że  byleś i zostawiłeś słowo.

                                                                                                                                                            pozd.

Opublikowano (edytowane)

Wiersz jest na tyle gorzki,

że dopóki nie przeczytałam Twojego wyjaśnienia

myślałam, że Peela spotkało coś znacznie gorszego od samotności.

 

W moim odczuciu samotność nie jest jeszcze najgorszą rzeczą,

jaka człowieka może spotkać.

 

I nie podzielam lęku osób,

które przyznają się do obawy przed rzeczoną samotnością.

 

Ale każdy ma prawo czuć i myśleć inaczej.

 

Pozdrawiam.

Edytowane przez Deonix_ (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Własnie to w wierszu zrobiono  -  przegoniono samotność ale zawsze jest małe ale 

jak wróci....

Dzięki że byłaś -  udanego wieczoru życzę                                                                                              

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cieszy mnie twój odbiór - ale całe szczęście nie jest tak tragicznie to fakt.

Dziękuje za tak obszerny komentarz .

                                                                                                                                   Spokoju życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_TalarCo za piękne pragnienia. Tak, niech będzie więcej uśmiechu niż łez. :)) Pozdrawiam 
    • @Toyer Twój wiersz to poruszająca metafora o odrodzeniu, drugich szansach i przezwyciężaniu trudności. Szczególnie porusza mnie końcówka - "co z tego że nie żyję odrodzę się znów, wybierając życie od nowa, a cierpienie w piasku zakopię". To tak pięknie oddaje tę ludzką zdolność do wstawania po upadkach, do rozpoczynania od nowa mimo ran.
    • @Nata_Kruk Pięknie i melancholijnie o cykliczności i o zawieszeniu między porami roku, kiedy jesień odbiera to, co wiosna ofiarowała. Szczególnie poruszające jest zestawienie kasztanów - "kasztanowe, jak niegdyś moje włosy" - z refleksją o czasie, który "ochoczo je popieli". Wiersz jak impresjonistyczny szkic.
    • @huzarc Świetny! Metafora "światłowodowa sierść" - połączenie czegoś organicznego z technologicznym. I ten kontrast między pozorną "miłością" a "tresowaniem" na końcu. Ta "złota smycz w brokatowej obroży" brzmi bardzo dwuznacznie. No bo właściwie kto kogo tresuje?
    • @LeszczymCałe nasze życie to ciągłe wybory. Dla mnie to są raczej nieprzewidziane skutki naszych wyborów. Tak, jak nieprzewidzimy naszej przyszłości, czy przyszłości kraju, świata. Bo jej się nie da przewidzieć. Czy wybierając np. kierunek studiów, jesteśmy świadomi, że to nasza decyzja? Dla mnie to oczywiste, mogę uzasadnić, dlaczego chcę to studiować. Ale nie mogę przewidzieć, czy po  ich skończeniu będę zadowolona. To też jest dla mnie oczywiste. Determinizm zakłada, że wybierając ten właśnie kierunek, nie robię tego z własnej wolnej woli, bo już jest "zapisany" mój los, i nie jestem tego świadoma. I to mnie przeraża przeraża. Tak, jak w poglądach religijnych Kalwina - jesteś zły i grzeszny, bo do tego zostałeś wybrany i nic nie możesz z tym zrobić. Ale to oczywiście skrajny determinizm - predestynacja. Ale masz rację, nad wszystkim można się pozastanawiać. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...