Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Ach, ile słyszy się o tej Królowej,

której dwór biega z nosem przy ziemi;

mówią, że trzeba mocno ją cenić;

 

Że ona Wszechświatem i na niej - Wszechświat;

i że w ogóle, nikt większej nie znał;

winniśmy wszyscy pochylić głowy,

pokochać, ukochać jej świat liczbowy.

 

Liczyć z nią w każdej sekundzie życia

i głośno zawsze się nią zachwycać;

nie liczyć jednak na  j e j  wzajemność,

Bo ta Królowa jest dość wybredną.

 

Nie myśleć o tym, że gdzieś daleko,

jest jakaś inna, przy której piękno

tamtej królowej - jak róża zwiędła.

 

Że gdzieś daleko, czarem niewinnym,

rzutem na zmysły prawie nachalnym;

uwodzi Pani z przeciwbiegunu,

z kochanków czyniąc sobie poddanych.

 

Ona jest lśnieniem, gniewem, rozpaczą -

wprost najszaleńszą odmianą życia;

właśnie dlatego, państwo wybaczą -

z nią los swój związać pragnę już dzisiaj.

 

 

Edytowane przez Enchant (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Witaj -  mi się wydaje że chodzi o Kobiele -  no ale poczekamy zobaczymy.

A wiersz faktycznie kuleje czegoś mi w nim brakuje.

                                                                                                                                  pozd.

Opublikowano

Co do interpretacji - nie chodzi tutaj o Poezję, chociaż i ona leży na tym drugim biegunie :) 

Myślałam szerzej, raczej o samej Literaturze i wszystkim, co z nią związane, także poezją.  Miłość, kobieta - cudne interpretacje, dziękuję Wam za pochylenie się i podzielenie się nimi :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Spróbuję. :)

 

Ach, ile słyszy się o tej Królowej,

której dwór biega z nosem przy ziemi;

mówią, że trzeba mocno ją cenić;

 

Że jest Wszechświatem i na niej - Wszechświat;

i że nikt większej władczyni nie znał;

winniśmy wszyscy pochylić głowy,

pokochać kornie jej świat liczbowy.

 

Dalej nic już nie poprawiałam, jest OK.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest tu bliskośc i wspólnota. My.  Podoba mi się wiersz. Bb
    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...