Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mogło_by (jak można się czuć)

Justyna Adamczewska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Justyna Adamczewska

Justyna Adamczewska

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Mogło_by się pojawiło 
stanęło na scenie chwilę, 
może nawet parę minut, 
zaczęło jednak zbierać kurz. 
  
Najpierw niewidoczny z dala,  
tralala, tralala, 
a czas mijał dookoła, 
jak trąbek powietrznych szkoła. 
  
Mogło_by postanowiło 
i w szkółkę się pobawiło. 
Uczniowie myśleli tylko  
 - A cóż to za niezłe ziółko? 
  
Pięknie nam istotka grała 
i nigdy nie przestawała.  
Chwileczką chwila się stała,  
ktoś cichcem powiedział - wara. 
  
Mogło_by się uśmiechało, 
od zawsze o tym wiedziało 
- Zabierz od nas swe ŚMIETNISKO
- Zanieczyszczasz środowisko. 
  
Mogło_by, ot zamrugało 
i tak długo wytrzymało, 
w owym stanie trwało, trwało 
a ogół rozrywał ciało. 
  
Historyjki prawie koniec, 
ale czy na pewno? - Powiedz 
          Mogło_by... 
  
 Justyna Adamczewska.  

 

Wiersz zamieszczam 2. raz. Jest o specyficznym smutku i prawdzie

 

Justyna Adamczewska (powiedzmy nowość) 2017 r.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)
Krzysic4 czarno bialym

Krzysic4 czarno bialym

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Mogło_by ale i nie jest

nie zapisze nam się w rejestr

tych radości czy też smutków 

gdzieś odchodzi powolutku

 

Bo minęła już ta chwila

gdzie mogło_by się spełniło 

znowu w kłębek się skulilo 

czeka znów i znów ją mija

Radość chwila 

 

Tak odczytałem twój wiersz   

 

Justyno pozdrawim

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Florian Konrad
      MKUltra

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      aż gęsto od tej całej telepatii. istny pumptrack między nami, pofałdowana przestrzeń, po której skaczą świetlistsi endurnie. co i rusz łamią się zdania, rączki, urywają myśli-linki. dlatego chcę ci opowiedzieć bajkę o zamkniętej na świat, niczym Korea Północna, wsi. o spłachetku ziemi otoczonym strzeżonym betonem, chatach przystrojonych kolczastymi druciskami. kiszono się tam we własnym sosie. i grało, tańczyło w każdym dziwaczne uczucie przynależności. i zjawił się on. miał miejsce błąd dozoru, przez źle pilnowany mur przeniknął albo został wrzucony górą, Węgier. czy też Czech, mniejsza o to. stary ochlaptus z alkoholową demencją, mózgiem rozmiękczonym latami denaturatowania, do tego – w łachmanach. lecz był sensacją, istnym prezydentem, aniołem, Michaelem Jacksonem w marynarce-liberii z epoletami. obcym, a więc lepszym. zrazu zobaczono w nim posłańca. skąd? z samych Niebios? może. lub z Kalkuty, Wadowic, Indiany. i odkrawano od niego uświęcone części, darto znoszone ubranie na kawałeczki-relikwie. widziano w nim wielką metaforę, bo był spoza smolnej i dusznej wsi. każdy centymetr jego postrzępionej kurtki, przesikanych spodni, zaczął kosztować majątek. przybysz bełkotał w sobie tylko znanym języku, czasem igła w jego głowie natrafiła na właściwą ścieżkę i rzucił coś o krajach, gdzie pospolite niegdyś skody favorit są osobliwością i rarytasem. czuł się taką skodovką. zjedzono go szybciej, niż ktokolwiek mógł się spodziewać. delektowali się, wieśniacy, tym, co uznali za komunikant. przełykali z namaszczeniem. ...teraz przydałby się jakiś morał, co nie? jeszcze lęgnie mi się w zwojach, jeszcze tworzy przyszła treść. taka urocza, choć do wykrzyczenia. wmyślę ją w ciebie, jak będzie gotowa.  
    • Łukasz Jasiński
      Spowiedź dziecięcia wieku

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I tak też można...   Łukasz Jasiński 
    • janofor
      Dwie strony powoju

      Przez janofor · Opublikowano

      Dwie strony powoju   Patrzę głębiej Ci w oczy, widząc w nich prawdy kamuflaż, kiedy bardziej i bardziej ślepca – mnie – kłamstwem poruszasz.   Śpiewał psalmy tramwajów na czas i niewczas przybyłych. Drżąc na każde z zawołań rdzawo czerwonych torowisk, był nieważnym kompletnie wśród cielsk grubiańsko olbrzymich.   Jego biały kieliszek z mocą tysiąca królowych, kropli nie uroniwszy, przez stal i rdzawe obrzyny przeszedł, krzycząc w nieboskłon – mogę to zrobić od nowa!      
    • Starzec
      Przemyt

      Przez Starzec · Opublikowano

      @andreasTo może zbyt małej wiary jesteś :) lub znasz życie :)) Pozdrawiam:) @Jacek_SuchowiczNa kacu jest wszystko możliwe :) Dziękuję i pozdrawiam:) @LeszczymJuż się pogubiłem:)) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • Starzec
      Perpetuum

      Przez Starzec · Opublikowano

      gdy jutro się skończy pojutrze początkiem  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...