Ten utwór został doceniony przez użytkowników. Oxyvia Opublikowano 13 Września 2017 Ten utwór został doceniony przez użytkowników. Zgłoś Opublikowano 13 Września 2017 (edytowane) Zielonozłote lato mnie woła każdą drogą, chciałabym wszystkie drogi w nieznane wziąć ze sobą, chciałabym każdą ścieżką wędrować w każdą stronę, lecz kiedy idę jedną, to inne są stracone. Czerwonozłote szlaki mnie ciągną do zachodu, chciałabym wszystkie słońca w słoiku zabrać miodu, chciałabym każdą tęczę wziąć z kolorowym deszczem, a wezmę tylko tyle, ile do wiersza zmieszczę. Chciałabym wszystkie piękna spakować do plecaka, być wszędzie i nieść wszystko po krańce swego świata, chciałabym każdy zachwyt po wieczny czas pamiętać, a wezmę na czas krótki to tylko, co na zdjęciach. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Edytowane 18 Września 2017 przez Oxyvia_J. (wyświetl historię edycji) 10
Annie Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Fajne to "Zielonozłote" Bardzo ładny wiersz. Z przyjemnością przeczytałam Pozdr :)
samm Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Oxy, napisałaś wiersz w stylu, jaki mi się bardzo podoba; a jeśli do tego jeszcze temat jest wdzięczny, to nic, tylko polubić. Będziemy wszyscy tęsknić za kolorami polskiego lata. Pozdrawiam, z letnią ciągle jeszcze, nostalgią :) s
Marlett Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Nic tylko zabrać tyle wspomnień ile się da i czekać do następnego lata :) PozdrawiaM.
Waldemar_Talar_Talar Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Witam - pięknie to wygląda - tylko do plecaka schować w zimową porą uwolnić w domu przy kominku. Kolorowego dnia życzę
Deonix_ Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Przemiły, malowniczy, "turystyczny" tekst, który pomimo swojej lekkości miejscami wymusza na czytelniku refleksję :) Początkowo zastanawiałam się tylko, czy nie lepiej byłoby pozbyć się inwersji z drugiego wersu drugiej zwrotki i zmienić "w słoiku zabrać miodu" na "zabrać w słoiku miodu", po czym doszłam do wniosku, że chyba jednak nie. Pozdrawiam serdecznie :)
ja_bolek Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 chciałabym każdą ścieżką wędrówkę już zacząć lecz kiedy idę jedną, to drugie się tracą
Maciek.J Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 SUPER KLIMATYCZNIE i do tego tak kolorowo jesiennie podziwiam i czytam Oxyvio Ciebie niezmiennie
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję, Annie, miło mi czytać Twój komentarz. :)
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. O, jak miło mi to czytać! A powiadają, że już nikt nie lubi rymowanych wierszy. ;) Za latem będę tęsknić aż do przyszłego lata. Uwielbiam tę porę roku wraz z włóczęgami, które są mi potrzebne jak powietrze. Pozdrawiam!
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dokładnie tak, Marlett. Widzę, że się rozumiemy. :)
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Gdyby jeszcze był ten kominek! Ale tu niestety małe mieszkanko w blokowisku. Tym bardziej tęsknię do lata i do natury. Dzięki za życzenia i z kolei życzę barwnego wieczoru.
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję za miły komentarz i pochylenie nad wierszem. Jeśli budzi refleksje, to ogromnie się cieszę. Niestety nie da się uniknąć inwersji, bo wówczas zostałby zaburzony rytm akcentowy. Ale ja nie mam urazu do inwersji, jeśli nie jest ich za dużo w tekście i jeśli nie są za bardzo sztuczne. Nawet lubię inwersje, szczególnie w wierszach rymowanych. Serdeczności. :)
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję za dodatek wierszowany w klimacie mojego wiersza, Bolku. :)
Oxyvia Opublikowano 14 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Ach, jak mi miło i przyjemnie! Jak ciepło, chociaż już jesiennie. :)
Jacek_Suchowicz Opublikowano 14 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 14 Września 2017 (edytowane) ładny kawałek aż się chce dopisać: Chciałabym każdym szczęściem podzielić się z tobą: byśmy mogli iść razem, a nie chodzili obok siebie, każde zamknięte - jak w skorupie ślimak. Zacznijmy dzielić myśli, za ręce się trzymać. ... pozdrawiam Edytowane 14 Września 2017 przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Krzysic4 czarno bialym Opublikowano 15 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 15 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Tylko takie dla mnie sa fajne :) rym byc musi i basta :) Fajny wiersz :) pozdrawiam
azk Opublikowano 17 Września 2017 Zgłoś Opublikowano 17 Września 2017 Niestety nie znalazłem na You Tube nagrania z tym tekstem. Ale w zamian proponuję to : żeby nabrać wyobrażenia jak fajnie Joanna i Aldona zabawiły się ze słowami tego wiersza.
Oxyvia Opublikowano 18 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 18 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję za rymowany dopisek, Jacku. Bardzo mi miło. :) Na szczęście od kilku lat mam kogoś, z kim chodzimy za rączkę i pod rączkę na długie włóczęgi. Dzielimy się myślami i wszystkim innym. :) Pozdrawiam!
Oxyvia Opublikowano 18 Września 2017 Autor Zgłoś Opublikowano 18 Września 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję, Marcinie! Ja też wolę poezję rymowaną - ma w sobie znacznie więcej melodii, muzyki, a to dla mnie niezmiernie ważne, to mnie wzrusza nie mniej niż same słowa. 1
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się