Łódź

[E.K.S.]

 

 

                Gdzie moja łódź?

                Gzie moja wyspa, mój dom i dzban wina?

                Chyba morze mnie uwiodło,

                Tak jak chłopcy zwodzą młode dziewczęta, by z nich zadrwić.

 

                Wenus, twoja bliźniacza źrenica, o przyjaciółko,

                świeci nad miastem przyszłości,

                i nawołują się wyspy latarniami,

                a tym jest wierność miedzy nimi, co oliwny błysk ognia.

 

                Wszyscy jesteśmy iskrą pochodni,

                i czekamy dnia, by wciągnąć łódź na brzeg,

                a prowadzi nas gwiezdna stal, sen nieprzełamany,

                jak ostrze dnia, który ma nadejść

Edytowane 12 Maja 2017 przez E.K.S. (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam kolejny raz - jestem w lekkim szoku - nie często ba nawet wcale nie 

trawiło się tyle tak zacnych wierszy od jednej osoby w tak krótkiej chwili.

 Ten też jest smakowity - pokaz inne są warte tego portalu.

Te ostrze dnia które ma nadejść zarąbiste.

Tak trzymaj.                                                                 

                                                                                                                 miłego wieczoru życzę

[E.K.S.]

Panie Waldemarze, jakże Pan przemiły dla mnie. Jestem zdumiona tym, ze otrzymuje pochwale. Pana dobre słowa data mi duzo radości, bo przecież wiersz jest dla czytelnika, i jeśli jemu się podoba, to cóż lepszego? Pozdrawiam bardzo gorąco. 

[Anna Świętokrzyska]

Wiersz  do przemyślenia,, ale bardzo go trudno czytać  przez nieporządną pisownię. Polskie znaki są przecież w każdym komputerze.....no i to 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam 

[ja_bolek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 mnie   lub  mię

Edytowane 11 Maja 2017 przez ja_bolek (wyświetl historię edycji)

[E.K.S.]

Dziękuję za uwagi. Błędy już poprawione, gdyż dorwałam się do polskiej klawiatury.